Cechy prawa pracy (odrębność od innych gałęzi prawa):
1) charakter norm prawa pracy; normy ogólne dzielimy wg 2 kryteriów:
— wg sankcji
— wg mocy obowiązującej Wg sankcji wyróżniamy:
> normy opatrzone tylko sankcją cywilną
> normy opatrzone tylko sankcją karną
> normy opatrzone zarówno sankcją cywilną jak i karną - normy podwójnie sankcjonowane
> normy bez sankcji.
W prawie pracy dominują normy o podwójnej sankcji cywilnej i karnej, oznacza to, że zarówno sam pracownik z tytułu pozostawania w stosunku pracy jako stosunku zobowiązaniowego ma prawo dochodzić roszczeń cywilno - prawnych jak i nie zależnie od tego czy pracownik skorzysta z tego, czy nie Państwowy Inspektor Pracy może zastosować wobec pracodawcy naruszającego przepisy prawa pracy sankcje grzywny lub wystąpić z wnioskiem do sądu grodzkiego a nawet prokurator. Ma to na celu wzmocnienie ochronnego działania prawa pracy poprzez działanie norm podwójnie sankcjonowanych.
Wg mocy obowiązującej wyróżniamy 2 grupy norm;
> ius cogens - bezwzględnie obowiązujące
> ius dispositivi - względnie obowiązujące
W prawie pracy występuje modyfikacja tych norm.
W prawie pracy dominują normy bezwzględnie obowiązujące jednokierunkowo -oznacza to, że w sytuacji, gdy umowa o pracę zawierałaby postanowienia mniej korzystne niż przepisy prawa pracy, to wówczas w miejsce tych mniej korzystnych postanowień wchodzą automatycznie odpowiednie przepisy prawa pracy. Natomiast gdyby umowa o pracę zawierała postanowienia bardziej korzystne niż przepisy prawa pracy, to postanowienia te zachowują swoją ważność - nie znajdują zastosowania normy bezw/zględnie obowiązujące prawa pracy.
Art. 18 - najważniejsze z norm w praw/ie pracy - zachowuje ważność cała umowa o pracę a nieważne są tylko te mniej korzystne postanowienia umowy.
2) metody regulacji prawnej w prawie pracy
występuje wielość metod regulacji prawnej, dominuje metoda cywilno - prawna