26416

Orędownikiem języka amerykańskiego był leksykograf Noah Webster. „Amerykański" nie uzyskał statusu odrębnego języka, dlatego określa się go jako odmianę angielskiego. Współcześnie odmiana amerykańska coraz bardziej się upowszechnia na świecie, często wypierając brytyjską, m.in. poprzez rozwój turystyki, techniki czy wymianę kulturową.

W Kanadzie według artykułu Jacka Serwańskiego z 1996r 27mln mieszkańców, a obecnie 32min mówi dwoma językami urzędowymi- językiem angielskim i francuskim. Kanadę zamieszkują głównie Kanadyjczycy pochodzenia brytyjskiego(ok44%ludności) i Frankokanadyjczycy (ok. 25-30%) głównie w prowincjach Quebec i Nowy Briuiszwik.

W Ameryce Południowej i Środkowej język angielski jest m.in. językiem urzędowym Gujanyfstanowiła część Gujany Brytyjskiej), Belizef do 1973 stanowiło część Hondurasu brytyjskiego), jak również Antigua I Barbuda, Barbados, Dominikana, Grenada, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny.

W Australii w 1996r - 17,5 min, a obecnie ponad 20, 5 min mieszkańców, czyli 80% jest pochodzenia brytyjskiego. Angielski jest tu także językiem urzędowym. Tereny te były intensywnie kolonizowane w XIXw, ale tamtejsza ludność spokojnie ustąpiła kulturze anglosaskiej. Wyginęły przez to także liczne rodzime języki australijskie.

W Nowej Zelandii odmiana angielskiego jest podobna do tej australijskiej. Widać tez różnice między Wyspami Płn i Płd. Na północy większy wpływ ma maoryski(związany z tahitańskim, jawajskim i innymi językami malajo).

W Afryce używa się wielu języków. Związane jest to z czynnikami politycznymi, gospodarczymi, społecznymi i oświatowymi. Język angielski jest tu językiem urzędowym.

W Republice Południowej Afryki służy również potrzebom porozumiewania się, także międzyetnicznym, w skali większych regionów. Wracając do RPA, oprócz języka angielskiego państwowym językiem jest także afrikaans(miejscowa forma niderlandzkiego). W wyniku pokonania i wyparcia kolonistów holenderskich przez Biytyjczyków, język angielski zdominował afrikaans. W latach 1910-1961 RPA było członkiem imperium brytyjskiego i Wspólnoty Biytyjskiej. Afrykańska odmiana angielskiego różni się od brytyjskiej. Po angielski mówią w RPA ok. 4rnln osób. Jest on także językiem wykładowym w afrykańskich szkołach wyższych takich jak: Uniwersytet Liberia w Monrowii, uniwersytet Makerere w Kampanii stolicy Ugandy, na Uniwersytecie Nairobii stolicy Kenii i na Uniwersytecie Der es salam w Tanzanii. W ocenie kolonializmu i dekolonizacji językowi angielskiemu przypada pozytywna rola wciągnięcia ludów afrykańskich w orbitę ogólnoświatowego rozwoju społeczno-gospodarczego, politycznego i kulturalnego oraz wykształcenia afrykańskiej elity intelektualnej i politycznej, mającej dostęp do świata nauki, kultury i gospodarki.

Przejdę teraz do Azji. Brytyjczycy pokonali militarnie Francuzów w Indiach i przez l,5wieku rządzili nimi wprowadzając swój język do administracji, finansów czy handlu. W 1950r Indie zostały republiką, a język hindi- językiem urzędowym. Angielski miał pozostać do 1956r, ale 2 lata później na mocy The English Language Amendment Bill proklamowano angielski jako język alternatywny lub pomocniczy do momentu, gdy wszystkie stany nie itżywające hindi zadecydują, czy zrezygnować z angielskiego. W końcu uznano go jako jedyny środek porozumiewania się rządu w New Delhi ze stanami.

W 1956 r Pakistan stał się autonomiczną republiką złożoną z dwóch państw: Wschodniego i Zachodniego Pakistanu. Językiem urzędowym pierwszego jest bengalski, drugiego- urdu, ale jako trzeci oficjalny przyjęto angielski. W 1971 r. Wschodni Pakistan oderwał się od Zachodniego, i powstał Bangladesz z oficjalnym językiem bengalskim, ale praktycznie itżywanym angielskim.

Na Dalekim Wschodzie angielski występuje jako język mieszany i nazywa się Pidgin English. Jest to połączenie nieodmiennych wyrazów angielskich zgodnie z chińskim szykiem zdania.