przystosowanie prawa rzymskiego do potrzeb rzeczywistości (filozoficzne uogólnienia, praktyczna modernizacja), co dało podstawy nowym dziedzinom prawa (prawo handlowe czy międzynarodowe prywatne)
* przedstawiciele: Bartolus de Saxoferrato oraz jego uczeń Baldus de Ubaldis.
* dzięki nim prawo rzymskie zaczęło przenikać jako prawo powszechne (lus commune) jako czynnik ujednolicający partykularne prawa.
* ich dzieła stanowiły podstawę ówczesnej nauki prawa
* Nadali nowy kształt kodyfikacji justyniańskiej - Kodeks, Digesta, Instytucje, Nowele (podzielone na 9 grup, dodano 2 nowe z Llbri Feudorum oraz ustawami cesarzy niemieckich Fryderyka I i Fryderyka II) -» nazwano je później jako Corpus luris CMIIs
Źródła prawa kanonicznego,
- Prawo kościelne - ogół przepisów dotyczących stosunków kościelnych bez względu na to kto je wydał;
- Prawo kanoniczne - pochodziło wyłącznie od władzy kościelnej i mogło dotyczyć też spraw świeckich.
- Źródła prawą kanonicznego;
* Normy prawa zwyczajowego
* Stary Testament - jedynie tzw. źródło wzorcowe dla niektórych instytucji kościelnych, jak prawo azylu, dziesięciny, niektóre przeszkody małżeńskie.
* Nowy Testament - główne źródło prawa kanonicznego (wyraz nauk Chrystusa).
* Pisma ojców Kościoła (bezpośrednich uczniów apostolskich oraz mężów wyróżniających się szczególną uczonością)
* Ustawodawstwo synodalne (głównie postanowienia soborów powszechnych)
* Ustawodawstwo papieskie
- W związku z tak dużą różnorodnością źródeł powstawały prywatne zbiory (min. Collectio Tripartita, Collectio Pseudo-lsidoriana)
- XI w. program generalnej odnowy Kościoła (m.in. ujednolicenie orzecznictwa sądów kościelnych) -» mnich Gracjan podjął się dzieła systematyzacji i nowej interpretacji różnorodnych i rozproszonych norm - „Uzgodnienie rozbieżnych kanonów" -» potem nazwane Dekretem Gracjana
* podstawa nauki prawa kanonicznego
* metoda egzegezy - dekretyści.
- Ustawodawstwo papieskie (dekretały) - główne źródło prawa obok Dekretu Gracjana -* papieże inspirowali prace egzegezy nad dekretałami (dekretaliści)
* liczne prywatne zbiory dekretałów -» min. sporządzone przez Bernarda z Pawii (koniec XII w.) kompendium, podzielone na pięć ksiąg - źródła i hierarchia, sądy i proces, duchowieństwo, małżeństwo, prawo i postępowanie karne -» podstawa systematyki prawa kanonicznego (iudex, iudicium. clerus, conubia. crimen)
* urzędowy zbiór dekretałów
— Dekretały Grzegorza IX - zbiór powstał w XIII w. (z inicjatywy papieża Grzegorza IX); charakter oficjalnej, autentycznej, powszechnej i wyłącznie obowiązującej (ekskluzywnej) księgi ustaw papieskich. -* uchylono wszystkie inne źródła poza Dekretem Gracjana.
— Liber Sextus - konstytucje papieskie wydane po Dekretałach Grzegorza IX 60 lat później i dołączone jako 6 księga.
-* Clementinae - początek XIV w. podjęto pracę nad ułożeniem systematycznego zbioru dekretałów papieskich i uchwał soborowych, ale ukazał się w nie ukończonej formie, jako ostatni z urzędowych zbiorów prawa kanonicznego.
• tzw. Extravagantes - luźne przepisy obowiązujące obok Clementinae -+ w