26544

-    proces formułkowy-odszkodowanie pieniężne

-    proces kognicyjny - możliwe docliodzenie przywrócenia stanu pierwotnego

-    zobowiązania stricti iuris - sędzia mógł nakazać zapłatę jedynie równowartości rzeczy

-    zobowiązania bonae fidei - sędzia mógł nakazać zapłatę dodatkowego odszkodowania

za utracony potencjalny zysk, brał pod uwagę interes poszkodowanego wierzyciela

-    Justynian - odszkodowanie nie mogło przekroczyć

dwukrotnej wartości podstawowego świadczenia

Kara prywatna - dodatkowe odszkodowanie za zobowiązania ex delictu i quasi-...

-    naruszenie cudzej własności - 2-, 3-, 4-krotna wartość przedmiotu deliktu,

np. kradzież konia, złodziej oddawał konia (przywrócenie stanu pierwotnego)

+ płacił 3-krotną wartość konia (kara prywatna)

-    zniewaga - według uznania sędziego

Kara umowna - dodatkowe umowne zabezpieczenie wykonania świadczenia

-    ustanawiane zwykle w formie stypulacji

-    dłużnik musiał zapłacić umówioną karę, jeśli nie wypełnił zobowiązania,

nawet jeśli nie było w tym jego winy

-    mogła być dochodzona obok odszkodowania

-    mogła być dochodzona jako zryczałtowane odszkodowanie,

korzystne bo wierzyciel nie musiał wykazywać wielkości poniesionej straty, powoływał się na konkretne ustalenia umowne

Mora - zwłoka, niewykonanie zobowiązania w terminie z przyczyn zależnych od stron

-    mora debitoris - zwłoka dłużnika, powstawała w momencie upłynięcia terminu,

kończyła się gdy dłużnik wykonał spóźnione zobowiązanie

-    interpelatio (int) - wezwanie dłużnika do spełnienia świadczenia

-    zobowiązanie bez określonego terminu - int konieczne do powstania zwłoki

-    zobowiązane z określonym terminem - int możliwe,

bo uświadamiało dłużnika o powstaniu zwłoki, ale nie konieczne

-    zobowiązania ex delictu - int zbyteczne

-    zobowiązania stricti iuris - wierzyciel mógł domagać się rozliczenia z pożytków

pozyskiwanych przez dłużnika po terminie

-    zobowiązania bonae fidei - jak wyżej

+ wierzyciel mógł domagać się karnych odsetek od długów pieniężnych i wynagrodzenia za szkody poniesione w wyniku zwłoki

-    świadczenie oznaczone indywidualnie -

utrata rzeczy indywidualnej po terminie

nie zwalniała dłużnika od zobowiązania, czyli w efekcie wypłacenia odszkodowania (nie wiesz o co chodzi? patrz $125 ©)

-    mora creditoris - zwłoka wierzyciela,

powstawała jeśli odmawiał przyjęcia świadczenia bez słusznej przyczyny

-    dłużnik nie był zwolniony ze świadczenia, ale:

-    nie musiał odpowiadać za culpa levis (nadal musiał za dolus i culpa lata)

-    mógł domagać się od wierzyciela zwrotu kosztów spowodowanych zwłoką,

np. koszty utrzymania niewolnika

-    w skrajnych przypadkach mógł sprzedać rzecz,

która np. zajmowała dużo miejsca w jego magazynie