3021

i w latach 1936-39. Spowodowało to z jednej strony ograniczenie przez Anglików emigracji żydowskiej, z drugiej zaś doprowadziło do powstania żydowskich bojowych organizacji w istode terrorystycznych walczących zarówno z Arabami jak i Brytyjczykami, np. Haganach.

Pod wrażeniem holocaustu, jaki spotkał Żydów w okresie II wojny światowej w listopadzie 1947 roku ONZ uchwaliła rezolucję dzielącą Palestynę na dwa niezależne państwa: arabskie - Palestyna i żydowskie - Izrael. Arabowie przyjęli tą decyzję jako wyraźną krzywdę i od razu też rozpoczęła się na tych terenach wojna. Arabowie mieli przeważającą przewagę w uzbrojeniu ręcznym i ciężkim. Od maja do lipca 1948 roku trwały dężkie walki na sześdu odcinkach frontu i wszędzie natarcie arabski zostało powstrzymane.

W 1956 roku nastąpił konflikt między Francją i Wielką Brytanią a Egiptem w sprawie przejęcia Kanału Sueskiego. Ponieważ wszelkie działania, mające na celu zmuszenie Nasera do ustępstw się nie powiodły, w październiku tegoż roku Izrael, Francja i Wielka Brytania podpisały w Sevres tajny układ o wszczęci wspólnych działań wojennych przeciwko Egiptowi. Dał on początek tzw. wojnie sueskiej, będącej zarazem drugą wojną arabsko-żydowską.

W 1967 roku doszło do pojedynku lotniczego izraelsko-syryjskiego, w czasie którego zostało zestrzelonych 6 samolotów syryjskich. W jego następstwie Naser zamknął Cieśninę Tiran dla żeglugi Izraelskiej, blokując dostęp do portu Eilat. Doprowadziło to do mobilizacji armii arabskich i izraelskiej i ich wyjścia na pozycje bojowe. Dnia 5 czerwca lotnictwo izraelskie zaatakowało niemal całe siły lotnicze Arabów. Natarcie lądowe trwało 6 dni - wojna sześciodniowa i przy minimalnych stratach Izraela zakończyło się błyskawicznym zwycięstwem Izraela na wszystkich frontach. Żydzi zajęli egipskie terytoria po Kanał Sueski. W listopadzie 1967 r. Rada Bezpieczeństwa uznała zabór tych ziem za niedopuszczalny i nakazała wycofanie się Izraelowi. Izrael nie podporządkował się rezolucji, a ponadto rozpoczął budowę nowych osiedli żydowskich - kibuców. Rewanż na to upokorzenie nastąpił w październiku 1973 roku i przeszedł do liistorii pod nazwą wojny Yom Kippur lub Ramadanu. Dyplomacji amerykańskiej udało się doprowadzić do separastycznego pokoju Izraela z Egiptem w 1979 roku w Camp David. Na mocy tego porozumienia Izrael wycofał się z Synaju, Izrael został uznany przez Egipt i oba kraje nawiązały pełne stosunki dyplomatyczne. Pozostałe kraje arabski potraktowały pokój jako zdradę przez Egipt interesów arabskich i nie zmieniły swej polityki w stosunku do Izraela.

Dopiero po wojnie w Zatoce Perskiej powstała nadzieja na kompromis. Od 1991 roku w Madrycie toczą się, z przerwami, rokowania z udziałem wszystkich stron konfliktu.¹

Stosowanie przemocy wobec człowieka jako jednostki oraz grup społecznych różniących się m.in. poglądami politycznymi, rasą kolorem skóry, wyznaniem jest stare, jak stara jest

1

tamże, s. 295