28543

66.Szkoła historyczna w prawie

Prawo w ujęciu historycznym przedstawił jako pierwszy TADEUSZ CZACKI „O litewskich i polskich prawach".

W 1787r powołana została przez HUGONA KOŁŁĄTAJA na UJ pierwsz katedra historii prawa.

W 1808r. w Szkole Prawa w Warszawie powołano także katedrę historii prawa, objął ją

uczony Jan Wincenty

Bandtkie

W XIXw. na naukę oddziaływała niemiecka szkoła istoryczna w prawie. Jej założycielami byli FREDRICH KARL SAN/IGNY i KARL FREDRICH EICHHORN. Głosiła, że systemy prawa są określone przez „ducha narodu" i jego historię. Dlatego w dziejach prawa każdy okres następny wiąże się z poprzednim. Te założenia służyły w warunkach niemieckich utrzymaniu dawnego prawa, przeciwstawiając się nowoczesnym kodyfikacjom, w Polsce wpływ niemieckiej szkoły historycznej znalazł wyraz nie tyle w ideologii ile w metodach badawozych. Brak własnego prawa i obce systemy prawne spowodowały, że interesowano się przeszłością prawa.

*Joachim Lelewel interesował się prawodastwem Kazimierza Wielkiego

*Wacław Maciejewski włączył dzieje prawodawstwa polskiego do „Historii prawodastw

słowiańskich".

*Karol Hoffman „Obraz rządu i prawodastwa dawnej Polski" ukazał monarchię jako kierowniczą siłę w państwie.

Kierunek pozytywistyczny reprezentował Michał Bobrzyński. W teorii ewolucji wskazywał państwo jako główną siłę rozwoju. Kierunki badań w myśl tych założeń zawarł w dziele „O dawnym prawie polskim, jego nauce i umiejętnym działaniu".

Historię ustorju i prawa polskiego wykładano na uniwersytetach w Krakowie i we Lwowie, gdzie wprowadzano ją do programu studiów prawniczych.

W historycznej szkole prawa znączącą postacią był także Oswald Balzer (UJ) i Stanisław Kutrzeba (UJ)