33121

S. Feldman (2003) Autorytaryzm jako efekt społecznego

konformizmu

Źródłem autorytaryzmu jest konflikt między wartością społecznego KONFORMIZMU a osobistą AUTONOMIĄ. Autonomia jednostki jest zagrożeniem dla spójności grupy.

Autorytaryzm jest ogólną orientacją człowieka wobec społeczeństwa. Przejawia się w sposobie postępowania w konflikcie miedzy prawami jednostki a dobrostanem społeczeństwa jako całości.

Są ludzie, których motywem jest samokierowanie i dąż.enie do maksymalizowania indywidualnej wolność a ich problemem są ograniczenia ze strony społeczeństwa, Inni pragną by społeczeństwo wskazywało im jak mają postępować. Podstawowym wzorcem dla nich ma być stały wzór interakcji między członkami danej społeczności, ustalony „społeczny porządek".

Trwanie tego porządku możliwe jest dzięki sile wzajemności interesów oraz wspólnemu (podzielanemu) zestawowi norm.

Preferencje samokierowania vs autorytaryzmu uwarunkowane są wizją natury ludzkiej przyjmowaną przez jednostkę i jej grupę. Pozytywne wartościowanie konformizmu wiąże się z pesymistyczną koncepcją natury ludzkiej, wedle której ludzie są egoistyczni i antyspołeczni. Potrzebują więc „społecznego przewodnika”, jeżeli bowiem zostają pozostawieni sami sobie będą dbali wyłącznie o swoje interesy kosztem interesu całej społeczności.

INDYWIDUALIZM jednostki zagraża KOLEKTYWISTYCZNYM celom grupy.