• Adwent silnie podkreśla wymiar eschatologiczny. Pomaga ptzejść w ludzkim myśleniu od indywidualnie pojmowanych rzeczy ostatecznych do wizji eschatycznej, powszechnej, wszyscy mamy w tym udział. Dzieło Jezusa również w kontekście Jego przyjścia na koniec czasów.
• Posiada wymiar misyjny, Kościół nie żyje dla siebie, ale świata. Chrześcijanin w różny sposób uczestniczy w tej misji
• Ukazanie Boga jako Boga wyzwolenia. U boga nie ma nic niemożliwego, odwraca los biednych.
Od 9w w dmgiej części adwentu charakterystyczne są antyfony „o”, w liturgii godzin przed Magnificat i we Mszy św. ich pochodzenie to 5/6 w. tak uszeregował je Amelariusz, oparte SA na symbolach Biblijnych mówiących o przychodzącym Mesjaszu. Treść ich obrazuje tęsknotę Izraela za Mesjaszem.
Roraty
Od XIIw znana jest w Polsce adwentowa Msza Święta ku czci Matki Bożej - Roraty. Nazwa z łac pieśni „Rorates...”. W czasie tej Mszy pali się osobno przyozdobioną świecę - symbol Matki Bożej, która jest gwiazdą zaranną - jutrzenką, poprzedziła przyjście prawdziwego Słońca - Jezusa. Tradycyjnie świeca przyozdobiona białą wstążka - znak nieskalanego poczęcia Maryi.
Wg historyków roraty do Polski miał wprowadzić Książe Przemysław I, zaś w Krakowie na prośbę W. Kingi -Bolesław Wstydliwy.
Opisy przebiegu Mszy: przynoszono do ołtarza 7 zapalonych świec, zapalanych przez przedstawicieli różnych stanów(król, prymas, senator, szlachcic, żołnierz, kupiec, kmieć). Przy wręczaniu świec celebrans pytał: czy
jesteś gotowy na Sąd Boży?”; odp.: Jestem gotowy.”
Roraty - przed wscliodem słońca - znak czuwania, oczekiwania.
Nasze Polskie zwyczaje opisują roraty: udawano się na nie w środku nocy, aby dotrzeć kilka kilometrów na Mszę poranną;
Kult NMP w litugii
Ekspansja czci Matki Bożej - od IVw w Kościele. Powstanie różnych świąt często poprzedza pobożność ludowa i inspirowała teologiczna refleksję.
Znaczący: Sobór Efezki(431r) - określił dogmat o Bożym Rodzicielstwie NM P - Theotokos, choć już przed nim pojawiła się najstarsza znana w linirgii modlitwa ku czci Maryi: „PodTwoją obronę..."(Subtuum presidium). Podstawy kultu maryjnego:
-> teologiczne - ukazał Sob. VaL II. zwłaszcza KDK. 8 rozdział Lumen Gendum - ukazuje Maryję w Tajemnicy Chrystusa Kościoła. Można powiedzieć, że związek Maryi z Clirystusem Kościołem rozumiany jest historiozbawcza Podkreślone elementy: - wybranie na Matkę Mesjasza; - realizacja planu Bożego we Wcieleniu Jezusa: - uwielbienie Maryi jako obrazu Eschatologicznej kondycji Kościoła.
Eklezjalne macierzyństwo Maryi:
Kult Bogarodzicy taki, jak zawsze istniał w Kościele, różni się jednak w sposób istomy od kultu oddawanego Słowu Wcielonemu na równi z Ojcem i Duchem Świętym(Konstytucja o liturgii nr 106).
Inny dokument o szczególnym znaczeniu dla teologicznych podstaw czci Bogarodzicy to: Adhortacja Apostolska Pawła VI, „Marialis Cultus”-> „O należytym kształtowaniu i rozwijaniu kultu NMP” - 2.II.1974r. Papież podaje zasady odnowy kultu Maryjnego: - trynitarza: - chrystologiczna; - pneumatologiczna; - eklezjologiczna; -liturgiczna; - antropologiczna; - ekumeniczna; - naśladowanie w pobożności; - hierarchii w nabożeństwach Maryjnych; Zasady te są, z jednej strony, rozwinięciem nauczania zawartego w Lumen Gentium, a z drugiej strony, idzie to dalej odnosi się do ukazania Maryi jako wzoru dla Kościoła, jest archetypem dla Kościoła, pierwowzorem.
Jan Paweł II - Encyklika „Redemptoris Mater” - powraca do Lumen Gentium i zasady, które tam są podane odnosi do pobożności chrześcijańskiej. Jest jakby rozważaniem 15 tajemnic Różańca. Potwierdza nauczanie soboru o Maryi, która jest typem Kościoła oraz idzie trochę dalej, mówiąc o Maryi - macierzyństwie Kościoła. Dokonuje się ono przy naszym współudziale.
UROCZYSTOŚCI, ŚWIĘTA I WSPOMNIENIA POŚWIĘCONE MARYII W ROKU LITURGICZNYM: W ciągu wieków liczba świąt Maryjnych w liturgii rzymskiej bardzo wzrosła. Reforma liturgii Sob. Vat II uporządkowała istniejące święta w następujący sposób:
1). Uroczystości mają największą rangę: