42100

ZNACZENIE KONSTYTUCYJNEJ KWALIFIKACJI GODNOŚCI CZŁOWIEKA JAKO ŹRÓDŁA JEGO WOLNOŚCI I PRAW

Do godności człowieka odwołuje się artykuł 30 Konstytucji, jako źródła

wolności i praw człowieka i obywatela. Wynikają z niego 3 wnioski:

1]    godność człowieka jest przyrodzona i niezbywalna

2]    godność jest źródłem wolności i praw człowieka a same w sobie nie jest ani prawem ani wolnością, nie jest podst. powództwa cywilnego.

3J poszanowanie i ochrona godności stanowi obowiązek władz publicznych.

Odwołania do godności w polskim konstytucjonalizmie we współczesnym

świecie sa bardzo częste.

Wśród istotnych cech samej godności należy wskazać:

a)    uznanie godności za wartość konstytucyjną o wymiarze zasadniczym, ponadczasowym, niezbywalnym.

b)    w nauce dominuje pogląd że godność nie jest prawem podmiotowym co oznacza, że w konkretnej sytuacji jej naruszenie nie może być podstawą powództwa, skargi konstytucyjnej, ponieważ godność nie jest prawem tylko źródłem praw.

c)    brak powiązania godności z obywatelem - konstytucja nie dzieli,

d)    bezwzględny zakaz naruszania niektórych zasad i praw związanych z godnością - dot. to art. 233 Konstytucji, czyli ograniczeń w okresie stanu wojennego lub nadzwyczajnego - nie można wówczas ograniczać praw i wolności określonych w art.30 - godność, art.34 i 36 -obywatelstwo, art.38 - ochrona życia, itd. Niedopuszczalne jest też ograniczenie wolności i praw człowieka i obywatela wyłącznie z powodu rasy, pici, języka, wyznania lub jego braku, pochodzenia społecznego, urodzenia oraz majątku.

e)    z godności wywodzi się zasada równości wobec prawa.