42420

Tak wyłożone założenia zostały przejęte przez naśladowców i wyznawców tej perspektywy. Każdy nowy etap procesu społecznego posiada w sobie zarzewie nowego konfliktu Zatem kapitalizm wyzyskujący robotników posiadałjuż w sobie strukturalne źródło konfliktu, który to konflikt musi eksplodować.

Radykalizm w wyborze metod: jeden podstawowy środek rozwiązywania konfliktu: rewolucja grupy uciskanej, nie ma możliwości rekonstrukcji lub ewolucji struktury społecznej.

-Georg Simmel - jego perspektywa nazywana jest perspektywą ‘integracyjną' - w założeniach ogólnych jego perspektywy konflikt jest traktowany jako element zakłócający strukturę społeczną jako element niekorzystny dla tejże struktury. Konflikt jest przejawem dysfunkcji, choroby jaka drąży strukturę społeczną, dlatego też należy tę chorobę z całą stanowczością zwalczać. Szybko i sprawnie rozwiązywać konflikty, a najlepiej przewidywać, stosować środki prewencyjne. Wg niego elementem napędzającym rozwój społeczny jest ład i harmonia. Społeczeństwo potrzebuje ładu aby się rozwijać. Konflikt jest elementem, który ten rozwój hamuje.

Specyfika podejście Simmeła:

•    Źródło konfliktu nie tylko w sprzecznościach interesów ale również w pewnych psychologicznych, osobowych predyspozycjach tkwiących w poszczególnych jednostkach -aby konflikt wszedł w fazę jawną musi pojawić się katalizator w postaci konfliktowej jednostki, która wejdzie w konfliktową relację osobową z innym podmiotem. Jeśli tej jednostki nie będzie i nie dojdzie do wybuchu nienawiści, wtedy konflikt cały czas będzie w kontrolowanej fazie utajonej, nie będzie wywoływał objawów chorobowych.

•    Oprócz konfliktów interesów nie należy również lekceważyć konfliktów socjologicznych oraz tych związanych z konstruowaniem jednostkowej tożsamości.

Zderzenie tych dwóch perspektyw ma implikacje we współczesnej interpretacji konfliktu społecznego.

Współczesnym reprezentantem myśli nawiązującą do Marksa był Ralf Darendorf, wg niego: konflikt ma źródło strukturalne ale inaczej definiuje to źródło. Permanentnym źródłem wg niego jest asymetria relacji władczej, która powoduje, że jedni rządzą a drudzy są rządzeni. Z jednej strony tej asymetrii nie można przezwyciężyć, bo jest ona istotą relacji władczej, z drugiej strony powszechność konfliktu wynika z faktu powszechności relacji władczej. Kontynuatorem perspektywy integracyjną był L. Coser- na odpowiedź samej struktury społecznej na sygnał w postaci konfliktu jednostkowego - wg niego struktura społeczna ma tendencję do autokorekty (rezoncwania, amortyzacji) tych niepokąących sygnałów jakimi są konflikty. Jego myślenie jest zgodne z koncepcją funkqonalistów, zatem odpowiedzią na konflikt jest zawsze takie rozwiązanie, które uratuje strukturę społeczną przed rozpadem.

Jeśli struktura jest mądra to z konfliktu wyciągnie wnioski na przyszłość. Ewolucja społeczna, postęp społeczny odbywa się w ten sposób, że struktura społeczna traktuje konflikt na zasadzie szczepionki, która ma zabezpieczyć przed gwałtowną relacją struktury na podobne wydarzenia w przyszłości. Konflikt zmienia strukturę społeczną ale zmienia ją w sposób ewolucyjny a nie rewolucyjny.

Koncepcja teorii konfliktów wewnątrzgrupowych L. Cosera - obserwując mechanizm działania grupy średniej wielkości (np. partii kadrowej) możemy dojść do wniosku, Ze receptą na rozpad wewnętrzny grupy jest reprodukcja konfliktu. Wreprodukqi tej stosuje się dwa zabiegi:

2