43710

ści co do znaczenia takiego lub innego przepisu. Wykładnia prawa jes środkiem pozwalającym na ich przezwyciężenie.

Wykładnią, czyli interpretacją prawa jest zespól czynności zmierza jących do ustalenia właściwej treści norm prawnych, zawartycl w przepisach.

Wątpliwości powodujące konieczność posługiwania się wykładnią wywoły

wane są różnymi przyczynami. Do najważniejszych należą:

1)    popełnione przy formułowaniu przepisów błędy językowe (użycii wieloznacznych wyrazów i sformułowań, wadliwa budowa zdań, błędy in

terpunkcyjne itd.);

2)    rozbieżność między gramatycznym sformułowaniem normy a

celem.    dli

realizacji którego powołana jest norma lub akt normatywny;

3) zmiana ustroju społeczno-gospodarczego lub politycznego i inne poważ

niejsze zmiany w stosunkach społecznych, które narzucają konieczność od

miennego rozumienia niektórych norm prawnych;

4)    ogólny (abstrakcyjny) charakter norm prawnych mogący powodowa*

wątpliwości, czy norma odnosi się do konkretnego stanu faktycznego.

Stosowanie wykładni pozwala na uelastycznienie przepisów prawmycł i dostosowanie ich do nowych sytuacji, jakie życie twoizy. Na tej drodz< można uniknąć częstycli zmian przepisów', które są zawsze zjawiskiem nieko

rzystnym. We Francji np. głównym źródłem prawa cywilnego jest kodeki Napoleona z 1904 r., którego przepisy właściwie interpretowane służą z powo

dżemem do dziś.

Oczywiście zmiany sensu norm prawnych, dokonane w drodze wykładni

nie mogą przekraczać pewnych granic. W drodze interpretacji nie możni nadać normie treści sprzecznej z jej wyr aźnym brzmieniem (interpretacji contra legem).

2. Rodzaje wy kładni ze względu na podmiot

Przyjmując za kryterium podziału organ lub osobę dokonującą wykładu wyróżniamy:

a)    wykładnię autentyczną,

b)    wykładnię legalną,

c)    wykładnię praktyczną,

d)    wykładnię doktrynalną.

Wykładnia autentyczna to wykładnia dokonywana przez ten sam

organ, który wydał interpretowany pizepis. Na przykład minister