6369

zagwarantować im wykształcenie. Dzieci, które pomimo dobrego rozwoju umysłowego i nie uszkodzonych receptorów wzroku i słuchu, nie mogą nauczyć się czytać w czasie przewidzianym programem określane są jako „dyslektyczne", czyli takie, które maja specyficzne trudności w uczeniu się czytania.

Praca niniejsza jest pewna próbą analizy zagadnienia dotyczącego pojęcia dysleksji w literaturze psychologiczno - pedagogicznej.

Jako studentka kierunku : pedagogika wczesnoszkolna z logopedią szkolną, i jako przyszły nauczyciel, chciałam zgłębić swoją wiedzę na temat dysleksji.

W rozdziale pierwszym zostały omówione właściwości rozwojowe dziecka rozpoczynającego naukę szkolną.

Rozdział drugi przedstawia temat dojrzałości szkolnej, momentu równowagi pomiędzy wymaganiami szkoły a możliwościami rozwojowymi dziecka.

Kolejny rozdział dotyczy funkcjonowania edukacji wczesnoszkolnej w polskim systemie oświatowym. Omówione tutaj zostały funkcje, istota i właściwości edukacji propedeutycznej.

W rozdziale czwartym został opisany zakres edukacji polonistycznej w klasach początkowych.

Rozdział piąty przedstawia naukę czytania dzieci w młodszym wieku szkolnym, czyli różne definicje i metody czytania oraz sposoby badania tej umiejętności. Kolejny rozdział ukazuje trudności napotykane przez dzieci w początkowej nauce czytania.

Rozdział siódmy porusza problem dysleksji. Opisana tutaj została historia badań nad specyficznymi trudnościami w czytaniu, różnorodne definicje i typy dysleksji, a także jej pierwotne i wtórne przyczyny.

W rozdziale kolejnym ukazane są objawy dysleksji rozwojowej.

Rozdział dziewiąty dotyczy diagnozowania specyficznych trudności w czytaniu. Ostatni rozdział wskazuje na czynniki warunkujące efektywność pracy terapeutycznej w przezwyciężaniu dysleksji.

W ostatniej części znajdują się wnioski końcowe podsumowujące całą pracę.