Wskazują one na to, że:
- sugerując się przykładem innych dzieci, bez przerwy posługujących się mową, dziecko pragnie je naśladować,
- obserwuje, że mową posługują się wszyscy ludzie i że jest ona niezwykle przydatna w życiu,
- uczy się panowania nad swymi emocjami i współżycia w grupie, uczy się podporządkowywać i przewodzić, co daje mu poczucie bezpieczeństwa i zaufanie do własnych możliwości,
- jest przyuczone do porządku, systematyczności i stosowania się do wymagań kulturowych,
- przyjemne i przykre przeżycia w przedszkolu uodpamiają dziecko na stresy życia dorosłego, uczą je pokonywać przeszkody i spokojnie reagować na przeciwności,
- uczy się planować, realizować plan i właściwie oceniać jego rezultaty.
Chodzi o to, żeby start dziecka był udany, wtedy nabierze ono śmiałości i wiary we własne możliwości. Gdy w wieku przedszkolnym, kiedy jeszcze dziecko nie ma kompleksów związanych z wadą słuchu, nauczy się radzić sobie w środowisku słyszących, nie będzie w przyszłości unikało ludzi w obawie, że go nie zrozumieją. Będzie umiało spokojnie, bez zahamowań informować rozmówców o wadzie słuchu i poprosić, by mówiono wyraźnie.
Dzięki takiemu przygotowaniu uniknie kompleksów i izolacji, będzie umiało dać sobie radę w życiu i łatwo nawiązywać kontakty. Tak przygotowane dziecko bez większych problemów zaadoptuje się w zwykłej szkole.
Integracja szkolna przeznaczona jest z założenia dla dzieci niedosłyszących, natomiast różne formy integracji częściowej - szkolnej i pozaszkolnej - wskazane są dzieciom z głębokim uszkodzeniem słuchu
Na zalety integracji szkolnej zwraca szczególną uwagę B. Hoffman. Mówi on, że dzieci korzystające z form integracyjnych w porównaniu z dziećmi pozostającymi w ekstegracji:
- posiadają wyższą motywację do mówienia,
- wyższy poziom językowy, sprawności i wyrazistości w mówieniu,
- posługiwanie się językiem migowym ulega zmniejszeniu,
- przystosowują się do normalnych wzorców zachowań właściwych dzieciom słyszącym,
- mają ciągłe kontakty społeczne z rówieśnikami słyszącymi,
- przystosowują się do samodzielności,
- lepiej radzą sobie z wpływami i oddziaływaniem środowiska,
- są w stałej konfrontacji z dziećmi słyszącymi,
- bardzo ważne; nie są izolowane od domu rodzinnego,
- mają zachowany kontakt ze słyszącymi przyjaciółmi z sąsiedztwa,