6629

się dwie indywidualności, różne pod wieloma względami. Piękno człowieka tkwi w jego indywidualności, należy podkreślić odrębność człowieka. Osoby spotykające się są równoprawne, owe spotkanie będzie spełnione, gdy zostaną spełnione. Zasady autentyczności-trzeba być sobą, w zgodzie z własną indywidualnością, trzeba pokazywać się takimi jakimi się jest wraz ze wszystkimi słabościami. Jest to warunek porozumienia się .Rozumienie partnera-podstawą tego jest aktywne słuchanie, rozumienie tego co partner mówi, dawanie sygnałów, że się kogoś słucha. Ale należy słuchać do momentu gdy się zgadzamy z poglądami rozmówcy, gdy tak nie jest dochodzi do konfliktu. Jednak należy uszanować odrębność każdej jednostki, oddać jej szacunek, co nie znaczy, że nie trzeba się zgadzać, ma to być oparte na dialogu, który powinien polegać na kompromisie. Kompromis polega na tym, że coś z siebie trzeba dać nie warunkując i ewentualnie czekać na ruch drugiej ze stron.

FUNKCJE WYCHOWANIA

Komunikacyjna-aby się rozwijać konieczna jest współpraca podmiotów, płaszczyzna wewnątrzpokoleniowa i międzypokoleniowa.

Funkcje: integracyjna-spajająca grupy ludzi adaptacyjna-wychowanie ma pomóc przystosować się do otoczenia jkreacyjna-indywidualny rozwój człowieka, samospełnienie; innowacyjna-polega na odbudowie wartości tradycyjnych, doskonalenie systemów społecznych poprzez zmiany, są one równoważne, określają zadania wychowania.

2. Wychowanie moralne i jego organizacja.

Jest to ogół świadomych oddziaływań wychowawczych i działań wychowanka, których celem jest ukształtowanie dyspozycji psychicznych, warunkujących zachowanie moralne jednostki jako członka zbiorowości ludzkiej. Do dyspozycji tych zalicza się wrażliwość na wartości moralne, związane z nią postawy moralne i motywacje jako czynniki stojące na straży zgodności postępowania jednostki z pełnioną przez nią rolą społeczną, wreszcie takie cechy charakteru, jak: uspołecznienie, uczciwość, sprawiedliwość, dzielność; ważną rolę w wychowaniu moralnym odgrywają przekonania moralne, oceny oraz ideały. Struktura procesu wychowania moralnego:

1. Wdrażanie do zachowań moralnych-warunkiem dokonania się jakiejkolwiek zmiany w osobowości wychowanka jest jego aktywność, nie można zbliżyć dziecku określonej normy moralnej i rozbudzić skłonności do postępowania wg niej, jeśli nie została ona nigdy wprowadzona do życia wychowanka jako wytyczna jego własnej działalności.

2. Rozwijanie i utrwalanie dyspozycji do zachowań moralnych-systematyczne podtrzymywanie pożądanych form działania, wzmacnianie ich oraz podnoszenie na coraz wyższy poziom.

3. Uświadomienie zasad moralnego postępowania-świadomość celów i zasad moralnego postępowania jest niezbędna, jeśli wychowanek ma przenosić zachowania wyuczone w jednych sytuacjach do następnych, uświadamianie może przebiegać na dwa sposoby: a)kiedy dziecko wprowadzane jest tylko wyobrażeniowo i uczuciowo w określone sytuacje społeczne; bjkiedy dziecko samo zostało wdrożone do działania w danej sytuacji.

4. Kształtowanie sądów i przekonań-podstawowym momentem jest pobudzenie wychowanka do wyrażania własnych sądów na temat konkretnych a z czasem coraz bardziej ogólnych problemów moralnych.

5. Dostarczanie wiedzy-proces wychowania moralnego byłby niepełny gdyby nie obejmował także wzbogacenia wiedzy wychowanków. Wiedza ta powinna dawać