09.03.2003.
PRZEDMIOT ORGANIZACJI I ZARZĄDZANIA DEFINICJA
Nauka o organizacji i zarządzaniu to system twierdzeń dotyczących zależności między sytuacjami i sposobami zachowania się ludzi w pracy a jej wynikami. Obejmuje ona również zalecenia mające zapewnić jak największą spra/mość pracy indywidualnej i zespołowej.
Powstała na przełomie XIX i XX wieku.
Charakter: interdyscyplinarny.
Do nauk wymagających teorię należ zaliczyć ergonomię, psychonometrię. matematyczne techniki optymalizacji. Myśliciele, którzy włożyli znaczny wkład: Taylor, Fayoł, Adamiecki. Zieleniewski. Kotawicki.
ORGANIZACJA jest to grupa ludzi, którzy współpracują ze sobą w sposób uporządkowany i skoordynowany, aby osiągnąć pewien zestaw celów.
ORGANIZACJA jest to wyodrębniona względnie z otoczenia całość ludzkiego działania posiadająca określoną strukturę i pozwalająca na osiągnięcie danego celu lub grupy celów.
Podstawowymi cechami organizacji są:
• Celowość każda organizacja ma cel
• Złożoność organizacja, coś bardziej złożonego
• Odrębność celów w stosunku do otoczenia te cele muszą być wyodrębnione z otoczenia
Organizacja wyróżnia 4 rodzaje zasobów:
1. Zasoby ludzkie
2. Zasoby finansowe
3. Zasoby rzeczowe
4. Zasoby Informatyczne
PODSTAWY TEORII SYSTEMU
Systemem jest przepis skoordynowany wewnątrz i wskazujący określoną strukturę wkładu, elementu.
Układ taki rozpatrywany od zewnątrz jest całością, od wewnątrz zbiorem, do którego przynależność warunkują związki wzajemnej zależności między wszystkimi elementami.
Ogół elementów systemu nazywa się składem lub zbiorem. Ogół związkówmiędzy elementami nazywa się STRUKTURĄ.
MODELOWAN IE jest to postępowanie w Krym jeden system zwany oryginałem za pomocą innego systemu zwanego modelem.
Problem adekwatności modelu, b sposobów odwzorowania modelu:
1. Mikroskopowe
2. Makroskopowe - polega na budowaniu dużych agregatów, stosujemy czarną skrzynkę - technika
3. Funkcjonalne - przedstawienie w formie matematycznej
4. Sytuacyjne - opisy, scenariusze
CECHY SYSTEMU I PODEJŚCIE SYSTEMOWE.
SYNERGIZM - polega na potęgowaniu działania leku przy pomocy substancji.
Niejednoznaczność skutków w stosunku do przyczyn.