39536

2.2. Hans-Georg Gadamer (1900 - 2002)

Hans-Georg Gadamer - niemiecki filozof i filolog klasyczny, wybitny znawca filozofii starożytnej, zwłaszcza Platona, należy do twórców współczesnego nurtu hermeneutyki; w 1918 roku rozpoczął studia filozoficzne na Uniwersytecie Wrocławskim, swoją edukację kontynuował w Marburgu, pozostając pod wpływem P. Natorpa i N. Hartmanna; słuchał wykładów M. Heideggera i uczestniczył w seminariach prowadzonych przez E, Husserla: wykładał na uniwersytetach w Marburgu, Lipsku i Heidelbergu. Za wkład do filozofii ogólnoświatowej został uhonorowany osobnym tomem The Library of Uvlng Phllosopers, poświęconej poglądom najwybitniejszych, żyjących filozofów światowych. Założył i współprowadził cenione czasopisma Archlv fur Begriffsgeschichte, Phllosophische Rundschau oraz serię wydawniczą Neue Anthropologie. Był założycielem I długoletnim prezesem towarzystwa heglowskiego i redaktorem Hegel-Studien. Od 1962 r. był przewodniczącym Niemieckiego Towarzystwa Filozoficznego, a od 1968 r. prezydentem heidelberskiej Akademii Nauk.

Twórczość Gadamera wywarła silny wpływ na różne kierunki współczesnej myśli humanistycznej, w tym na: literaturoznawstwo, estetykę, historiozofię I myśl społeczną. Swoim głównym dziełem Prawda i metoda filozof wpisał się w grono twórców nowoczesnego nurtu hermeneutyki filozoficznej. Książkę uważa się niekiedy obok Bycia I czasu Heideggera za drugie, najważniejsze dzieło niemieckiej filozofii XX wieku oraz podstawowe dzieło z zakresu hermeneutyki. Wywołało ono ogromne zainteresowanie problematyką hermeneutyczną, głównie w czterech klasycznych dziedzinach hermeneutycznych:    teologii,

prawoznawstwie, literaturoznawstwie I naukach społecznych. Szerokie oddziaływanie idei Gadamera objęło filozofię kontynentalną i anglosaską, zainicjowano ponadto dyskusje nad metodologicznymi podstawami wielu nauk społecznych i humanistycznych. Obrazując to szerokie oddziaływanie warto wspomnieć, że dokument kościoła katolickiego Memory and Reconciliation: the Chuch and the Fautls of the Past wyznający winy popełnione w przeszłości powołuje się na Prawdę I metodę w zakresie interpretacji historii.