105607

❖    arbitralność decyzji, pracownicy nie biorą udziału w podejmowaniu decyzji, muszą się podporządkować

❖    monopolizacja informacji - informacje są przetrzymywane i kontrolowane przez kierownika

❖    brak aktywności i inicjatywy ze strony podwładnych

❖    przywiązanie uwagi do przestrzegania reguł i zasad w orgaiuzacji

❖    meułhość kierownika wobec podwładnych Można go podzielić na:

❖    autokratyczny - surowy =>nie faworyzuje pracowników, sprawiedliwy, zasadniczy i utrzymuje w ręku jak najwięcej władzy

❖    autokratyczny - życzliwy => kierownik czuje się odpowiedzialny za swoich pracowników, sam decyduje o tym co jest dobre a co złe dla pracowników

❖    autokratyczny - nieudolny => kierownik jest despotyczny, nieobliczalny, jego zachowanie jest uzależnione od humoru; przejmują go ludzie, którzy mają niską samoocenę

1.2. DEMOKRATYCZNY

Cechy charakterystyczne:

❖    slaby podział między kierującym a kierowanym

❖    grupowe, kolegialne podejmowanie decyzji

❖    opnua pracowników'jest brana pod mvagę i infonnuje się pracownika

❖    zadania są formułowane ogólnie, podwładni decydują jak zostaną wykonane

❖    inicjatywa, zaangażowanie, kreatywność podwładnych

❖    delegowanie uprawnień przez kierownika w zakresie fonnulowania zadań i sposobów ich wykonania

❖    zaufanie do podwładnych

Styl autokratyczny jest bardziej nastawiony na ilość wykonywanych zadań (przy braku jakości), a styl demokratyczny na dobrą jakość, mniej na ilość.

II.    Fiedler Kryteria:

❖    kontakty emocjonalne kierownika i podwładnych

❖    typ zadań - zadania proste lub złożone

❖    zakres władzy - szeroki lub wąski

Stos tych stylów jest uzależniony od pewnych uwarunkowań.

III. Hersay, Klanchard

Sh le u’ zależności od dojrzałości podwładnych:

-    dojrzały - potrafi sam wykonać zadanie

-    niedojrzały - me potrafi sam wykonać zadania, nie wierzy we własne siły

Kierownik nie powinien dobierać stylów w sposób rutynowy, ale powinien dopasować go do otoczenia. 4 style:

❖    instruowanie - chodzi o zadania, gdy pracownicy są mało kompetentni, mało angażujący się w pracę, trzeba ich kontrolować i wytyczać zadania

❖    argumentowanie - kierowiiik żąda wykonania zadania lecz jednocześnie wspiera podwładnych w realizacji zadań

❖    partycypowanie - polega na kierowaniu grupą, zespołem poprze udział pracowników w przygotowaniu i podejmowaniu decyzji. Styl ten stosuje się gdy pracownicy mają wysoki poziom kompetencji ale brak im wystarczającej motywacji do pracy. Oni sami wyznaczają cele, sami organizują sobie pracę

❖    delegowanie - stosowane u pracowników dojrzałych, o dużym zaangażowaniu w pracę, kierownik ma im tylko przydzielić zadania, z których będą mogli się identyfikować