Rozmowa to wspólne dzieło diagnosty i ob. Jednak wypowiedzi ob nie można uznać za obketywne,
jego umysł zawiera proceduralny zapis doświadczenia i na tej podstawie produkuje deklaratywne ich
opisy. Dane z wywiadu to tylko odzwierciedlenie sposobów mówienia o danych sprawach. Np. Ob/
często konstruuje odp tak, aby być moralnie poprawnym. Analiza Rapleya - wynik wywiadu nie
może być „prawdą” na temat przediotu, którego dotyczył wywiad, to raczej „sprawozdanie
respondenta”
2.5.5. JAK RADZIĆ SOBIE ZE SPOŁECZNYM KONTEKSTEM BADANIA?
Badanie to nie tylko badanie, ale również interakcja społeczna.
1. Na jego przebieg mają wpływ procesy spostrzegania społecznego.
2. Badający/badany - między nimi zachodzi nie w pełni świadoma wymiana sygnałów - w wyniku
tego powstaje akomodacja, beliawioralne potwierdzanie.
3. Zachowaniem ob rządzą społeczne reguły konwersacji i społęczne skryty badania
psychologicznego.
4. Badający i badany nie tylko odkrywają znaczenia, ale też je tworzą.
Co robić?
Przestrzegać etyki, diagnosta powinien pracować nad swoimi kompetencjami,
OD STRONY 64
11.4. UMIEJĘTNOŚCI. PRAKTYCZNE I INTERPERSONALNE KOMPETENCJE W DIAGNOZOWANIU.
Podstawa biegłości to profesjonalna kompetencja komunikacyjna .
Kounikujemy się zawsze i wszędzie, nawet jeżeli nic nie mówimy. „Nie sposób się nie komunikować” - Watzlawick.
Kompetencja: językowa i komunikacyjna ta to nie tylko językowa, ale też społeczno-kulturowa. Rozumienie społecznego znaczenia sytiacji, rozpoznawanie intencji partnerów, adekwatne wyrażanie siebie.
Mówiąc, ludzie przekazują nie tylk informację, ale też „emocje” - proszą, grożą - ten cały akt mowy to performatywny aspekt wypowiedzi (Austin).
Profesjonalna kompetencja komunikacji:
1. Zgodność z wiedzą psychologiczną i standardami.
2. W celu jak najlepszego przeprowadzenia badania
3. Uwzględnienie specyfiki sytuacji i indywidualności OB.
11.4.1.2.