109999

W niniejszej pracy, w celu określenia stanu dyskomfortu cieplnego odczuwanego przez pracownika w danym środowisku, wprowadzono wielkość zwaną wskaźnikiem dyskomfortu cieplnego pracownika "6”. Wskaźnik dyskomfortu jest wielkością bezwymiarową hib procentową Określa on. w jakim stopniu klimatyczne warunki pracy w danym środowisku różnią się od warunków komfortowych oraz warimków dopuszczalnych pod względem bezpieczeństwa termicznego człowieka.

2. Wymianu ciepła pomiędzy człowiekiem a otoczeniem - równowaga termiczna organizmu ludzkiego

2.1. Ciepło nietabołiczne - wydatek energetyczny pracownika

Organizm człowieka, wskutek procesów przemiany materii, wytwarza ciepło zwane ciepłem metabolicznym. Wielkość wytworzonego ciepła metabolicznego w jednostce czasu nazywamy przyrostem metabolizmu "Om”. Zgodnie z I zasadą termodynamiki:

Qm = Q + L [W]

gdzie:

Qm - ciepło metaboliczne człowieka [W],

Q - ciepło wewnętrzne (wydatek energetyczny) [W). L - ciepło zużyte na wykonywanie pracy [W],

Energia cieplna zużytkowana na pracę mechaniczną L stanowi małą część całkowitego ciepła metabolizmu Q_M. Dla pracy bardzo ciężkiej dochodzi max do 20%. natomiast w stanie wypoczynku przyjmuje się ją równą zeru. Stosunek ciepła zużytego na pracę mechaniczną do ciepła metabolizmu nazywa się sprawnością ruchową pracownika:

[%]

Qm

2