110923

było to jest kłopot i polega on na tym, że znów trzeba ustalać co to jest ius cogens. Bezpiecznie jest odrzucić ta krytykę. Akceptując definicję częściowo uwalniamy się od dyslkusji nad tym co to jest ius cogens. Po 2 zwraca się uwagę, że użyte sformułowania (określenie, że te normy są przyjęte iuzanane) są autologią. A to nie to. Że albo przyjęcie albo uznanie. Ale wg Mika chodzi o to ze wpsolnota ma przyjąć taką normę i uznać ją w tym charakterze. Więc tą krytykę też można odrzucić.

Niektórzy podniszą, że niewiadomo czym jest wspólnota państw - wszystkie pańśtwa mają uznawać czy znakmoita większość, czy wielkie mocarstwa też muszą akceptować? Czy jak przez dużą większość to czy z różnych regionów świata państwa czy nie? Podczas Prac Komitetu Redkcyjnego nad Konwencją zwrócono uwagę, że to powinny być różne regiony świata - z pewną elastycznością, ale przede wszystkim, że nie chodzi o całą społeczność międzynarodową, bo jeśli (tak mówił przewodniczący tego Komitetu) pojedyncze państwo neguje istnienie takich norm to nie może to powodować odrzucenia tego przekonania znakomitej większości państwa świata. Z tego okręgu można wykluczyć raw States - drapieżne, agresywne państwa - totalitane, np. Koreę Pn, czy Iran itp. państwa . Ale tezmożna wyłączyć upadające państwa nie mogące wyrazić przez swoje agendy rządowe woli. Nie mogą zająć jednostajnego stanowiska przez niestabilną władze. Mówiliśmy ze to problem powszechności i regionalności. Zwolennicy ius cogens dzielą się na tych co myślą ze sa to normy regionalne i na tych że co powszechne. Jak regionalne, np. Ameryka Łacińska, jak może wykreować takie nienarualne regionalne normy to te itak musza się wiązać z powszechnymi - byc zgodne.

Nie ulega więc wątpliwości że są to normy powszednie iczęść z nich jest bezwzględnie wiążąca. Ius cogens krytykowane jest z uwagi na skutki jaki ma rodzić. Te skutki w pr. Obnowiązującym zostały określone tylko co do pr. traktatowego. W art 53 i 64 są ustalne skutki. 53 - jeśli istnieje norma ius cogens to zawarcie traktatu z nią sprzecznego powoduje jego bezwzględną nieważność. Wszystkie następstwa takiego traktatu muszą byc usuniętye - niczego nie da się utrzymać, nawet jeśli było to dokonane w dobrej wierze. Uważa się traktat za nieistniejący. Art 64 - gdy traktaty sa pozawierane a określona norma zostaje uznana za ius cogens. To nie czysta hipoteza - do tego dochodzi w orzecznictwie sądowym - np. zakaz tortur taką normą był. Wtedy Koił Wied. Mówi, że są skutki wygasania i niewązności i tu jest kłopot. Bo prawnik by powiedział, że albo wygasa albo jest nieważne. Wygasa - istnieje czynność prawna a przyszłe skutki powodują, że przyszłe następstwa (ex nunc) przestają działać, musza być wygaszone. Nieważność oznacza, że nie tylko przyszłe ale i co zostało dokonane (ex tunc) tez mają być wyeliminowanie. Przy pr. Międz. To jest do pogodzenia. Traktaty zostały zawarte pierwotnie w sposób ważny, bo wtedy nie było tej ius cogens. Więc to co było (czynności prawne) przed może być utrzymane chyba, że nie ma jak tego pogodzić z ius cogens. Element konsekwencji wygaśnięcia zostaje utrzymany.

Spór też co do procedur rozstrzygania sporów przy ius cogens. Anagażuje się MTS, procedury szczsególne - arbitraż. Są to normy szczególne , inne niz przy innych konsekwencjach wygaśnięciua. Tu sie usztywnia procedurę, bo są to ważne sprawy.

Relacje między ius kogens a art 103 KNZ - zobow z Karty maja pierszeństwo przed zobow. Traktatowymi państw Po 1 rodzi sie pytanie czy to oznacza ze wszytstkie normy Karty są bezwzględnie wiążące. Nie, tylko niektóre. Skutek pierszeństwa nie powoduje nieważności zobowiązań sprzecznych Trzeba pozostawić na boku te sprzeczne zobowiązania. Postanowienia Karty jako całość nie mogą być uznane za bezwzględne.

Istnieją kwestie dot. Katalogu, Gdy dyskutowaną probelm ius cogens, uznano, że nie będzie katalogu w konw. Wied. Wymieniono tytułem przykładu normy jak zakaz użycia siły lub groźby jej użycia - uznano to za ius cogens w 1986r. przez Trybunał w sporze nikuaragańsko -amerykańskim. Uznano, że zakaz handlu niewolnikami, piractwa, ludobójstwa, zasada rłówności państ czy zasada samostanowienia są to normy bezwzględnie wiążące.

Nowa sytuacja i powrót do dyskusji nad ius cogens pojawia sie w kontekście odpowiedzialności państwa. Ius cogens zwłaszcza w Konw. Odnosiło się do umów wielostronnych czyli traktatów lub norm zwyczajowych o charakterze dyspozytywnym. A czy do jednostronnych aktów, np ustaw krajowych się odnoszą? Czy i jaką państwa ponoszą odpowiedzialność za naruszenie ius cogens