U zwierząt jej typową formą jest tzw. metaeencza (gr.: meta - po. genesis - pochodzenie). Polega ona na tym. że w cyklu życiowym rytmicznie następują po sobie pokolenia płciowe i pokolenia bezpłciowe (rozmnażające się na przykład przez podział albo pączkowanie).
Drugą główną formą przemiany pokoleń jest u zwierząt heterogoma (gr.; heteros - różny, gone - ród). W tym przypadku jedno pokolenie jest pokoleniem płciowym i składa się z samic i samców, natomiast drugie pokolenie rozmnaża się partenogenetycznie. Przykładem heterogonii jest omówiony w poprzednim rozdziale rozwój rozwielitek i mszyc. Hcterogonię obserwujemy często u pasożytów, np. pasożytującej nieraz u człowieka motylicy wątrobowej (Fasciola hepalica) albo tasiemca bąblowca (Echinococcus grartulosiis).
Przykładem przemiany pokoleń u organizmów jednokomórkowych może być cykl życiowy zawłotni (Chlamydomonas) - ryc. 6-9. U zielenicy tej, podobnie jak u wielu innych organizmów jednokomórkowych, a także u roślin, występują na zmianę pokolenia powstające na drodze bezpłciowej i na drodze
procesu płciowego. W procesie płciowym przez połączenie się dwóch gamet powstaje zygota o diploidalnym garniturze chromosomów. Osobnik powstający z zygoty i również posiadający diploidalną liczbę chromosomów w przypadku jednokomórkowców nazywany jest diplontem, zaś
Ryc. 6-9. Cykl życiowy zawłotni (Chlamydomonas). W nawiasach podano garnitur chromosomalny: n - haploidalny, 2n - diploidalny; w cyklu życiowym zawłotni przeważa zatem haplofaza. Rozmnażanie płciowe sposobem izogamii (przy czym dwie gamety pochodzące od tego samego osobnika nie łączą się) (ID).
w przypadku roślin -gpprpfitęm. Jeżeli taki diploidalny osobnik wytworzy komórki drogą podziału mejo-tycznego, komótki te posiadać będą haploidalną liczbę chromosomów. W przypadku jednokomórkowców osobniki o haploidalnej liczbie chromosomów nazywamy haplontami. U wielu gatunków roślin mejoza prowadzi do powstania zarodników, które rozrastają się w haploidalne pokolenia zwane gameto-fitem Gametofit wytwarza gamety: w rodniach gamety żeńskie, natomiast plemniki w J nasiennych fiinkcjęplemni pełnilagiewka nylkowa)
Poszczególne organizmy różnią się między sobą pewnymi cechami. I tak np. barwa sierści u lisa może być ruda, srebrzysta, czarna, szara bądź biała. Tymczasem lisy o różnej maści mogą krzyżować się ze sobą, dając płodne potomstwo. Stanowią zatem jeden gatunek, a omawianą cechę: barwę sierści przckazujądziedzicznie.
Lecz poza tym poszczególne lisy różnią się również wielkością, długością włosa, długością ogona, kolorem oczu, sprawnością mięśni i węchu i całym szeregiem innych cech.
Zespół cech danego osobnika określa się mianem fenotypu
Poszczególne więc organizmy danego gatunku różnią się fenotypowo od pozostałych.
Cechy dziedziczone zostają przekazane potomstwu: zawarte są w gametach, konkretnie zaś -w chromosomach. W każdym chromosomie znajduje się zatem wiele czynników dziedziczności czy li genów. (Termin „gen”, oznaczający podstawową jednostkę dziedziczności, wprowadził Johuiiscn w 1909 r.) Każdy gen różni się od pozostałych i warunkuje dziedziczenie jednej cechy (dziś w icim. że gen warunkować może więcej niż jedną cechę) organizmu.
V,
&
zygospora* (2n)