NEGOCJACJE DWUSTRONNE, A NEGOCJACJE GRUPOWE.
DWUSTRONNE |
GRUPOWE |
- łatwa do zilustrowania relacja stron |
- brak jednoznacznego związku łączącego strony negocjacji |
- do osiągnięcia porozumienia niezbędna |
- decyzja tue zawsze wymaga akceptacji |
jest akceptacja dwóch stron |
wszystkich negocjatorów |
- zachowanie negocjatora są reakcją na |
- zachowanie negocjatora odnosi się do |
zachowanie drugiej strony |
szerszego kontekstu |
- procesy w ramach relacji dwustronnych |
- procesy grupowe o wysokiej Gęchy grupy i ęfękty z nią związane: • synergii • kuli śniegowej • stymulacji • bezpieczeństwa • spontaniczności |
Kompleksowość negocjacji wielostronnych
• liczbowa i informacyjna _^
wzrost liczby stron "wzrost pozycji
taktyk
interesów
duże zapotrzebowanie na informacje
*” przeładowanie informacyjne"
* brak czasu na przeanalizowanie wszystkich informacji
• społeczna
duża rola procesów grupowych (np. myślenie gnipowe )
• proceduralna
trudniejsza realizacja procedur formalnych
• strategiczna
negocjacje dwustronne ■ ^„kontrolujemy" dmga stronę
negocjacje wielostronne i ^.trudniejsze ( koalicje )
BIUROKRATYCZNA
skoncentrowana wyłącznie na problemach.
- utrudniająca proces integracyjny, nadzwyczaj aktywna.
- realizowana w warunkach jednomyślności decyzji
ZGODY
skoncentrowana na „właściwym” rozwiązaniu
- unikająca dyskusji alternatyw i problemów.
• charakteryzowana przez dużą zgodność z poglądami silnego lidera, realizowana, gdy decyzja podejmowana jest jednomyślnie
INDYWIDUALISTYCZNA
• rozpoczyna się od wielu żądań o dużej wartości, odzwierciedla interesy realizującego ja negocjatora.
posługuje się mocną argumentacją na rzecz interesów realizującego.
realizujący dostrzega znaczenie sympatii i dobrych relacji, jednak żałuje, że nie może
ich uzewnętrznić.
2