Renesansowa filozofia przyrody
• dmga szkoła myślenia obok luimanist.
• główni przedstawiciele w Bolonii, Padwie, Ferrare, muz. Piętro Camporaclii
• kwestia recepcji arystoteizmu, jego interpretacja
• problem w interpretacji jednostkowej nieśmiertelności
• dusza jest formą ciała
forma jest tym, co wspólne dla wszystkich rzeczy danego gatunku, coś ogólnego.
Św. Tomasz musi odejść od ortodoksyjnego rozumowania arystotelesowego
• dusza jako forma pojawiła się u Awerroesa
• dusza w zakresie w jakim jest nieśmiertelna jest wspólna wszystkim ludziom
• człowiek jest medium przez który ogólny rozum funkcjonuje
• arytstoteicy musieli znaleźć inne uzasadnienie dla moralności
• w + perspektywa odpłacenia szubrawcom, niegodziwcom - warto więc postępować moralnie
• autonomizacja etyki - jeśli ludzie postępują dobrze, to dlatego, że są rozumni, że są w stanie odróżnić dobro od zła, cnota czy nagroda jest czymś co pojawia się bezpośrednio -brak zwłoki w nagradzaniu lub karaniu (dopiero po śmierci). Cnota sama się wynagradza. Nurty związane z magią
przedstawiciel.: Paracelsiusz
• jako filozof przyrody b>4 amatorem
• zainteresowanie medycyną, podróżował przez Europę, podejmował badania by wydrzeć tajemnice natury
• świat - jedna żywa całość związków i zależności (w jednym kręgu łączy się wszystko i oddziaływuje na siebie)
• w diagnozowaniu i leczeniu należy uwzględniać wpływ wszechświata na chorego
• wszechświat jest tłumaczony przy uwzględnieniu materii ziemskiej bądź gwiezdnej
Przyrodnicy wyróżniali 3 elementy: (jak żywioły u starożytnych)
1. siarka
2. rtęć
3. sól
Leżą u podstaw rzeczywistości.
Chodzi tu o pewne fazy spalania:
• siarka - to co się pali
• rtęć - to co się dymi
• sól - popiół (pozostałość)
Ogień jest podst. czynnikiem rzeczywistości.
Pokrewieństwo człowieka z przyrodą - Bóg stworzył świat z niczego, nie licząc człowieka (ulepił go z mułu - samej natuiy) - człowiek jest prawdziwym pierwiastkiem bytu, odnajduje się jako część natury. Świat zew. jest zwierciadłem człowieka.