System Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych
Bank państwowy 2 prywatnymi podwykonawcami, nazywany także Rezerwy Federalną lub FEDem (z ang. Federal Reserve) jest bankiem centralnymStanów Zjednoczonych. Powstał na mocy Ustawy o rezerwach federalnych z 1913 roku.
System składa się z centralnej Rady Gubernatorów w Waszyngtonie i dwunastu regionalnych Banków Rezerwy Federalnej rozmieszczonych w głównych miastach kraju. Obecnie stanowisko Przewodniczącego Rady Gubernatorów Systemu Rezerwy Federalnej zajmuje Ben Bernanke, który 1 lutego 2006 zastąpił Alana Greenspana (pełniącego funkcję przez 18 lat).
Pierwszymi instytucjami mającymi zadania banku centralnego były First Bank of United States działający w latach 1791-1811 i Second Bonk ofthe United States (1816-1826). Różniły się w wielu miejscach od dzisiejszych banków centralnych (np. były w rękach prywatnych). W latach Ery Wolnej Bankowości (1837-1862) formalnie nie było banku centralnego, a banki działały na podstawie regulacji stanowych (np. wydawały różne banknoty, miały niejednolite wymagania co do rezerw itd). Brak nadzoru powodował bankructwo połowy banków, a średni czas ich funkcjonowania wynosił pięć lat. W 1863 roku ustanowiono system banków krajowych (także prywatnych), ujednolicono pieniądz i wprowadzono nadzór nad tymi bankami. W 1913 roku po panikach bankowych (run na banki), które mocno nadwyrężyły system wprowadzono ustawę tworzącą Rezerwę Federalną. Ustawa została podpisana 23grudnial913 przez prezydenta Woodrowa Wilsona.
Zadania Rezerwy Federalnej to:
• Nadzór nad bankami
• Prowadzenie polityki pieniężnej
• Utrzymanie silnego systemu płatniczego
• Kontrola nad ilością gotówki produkowanej tzw. fiat money i niszczonej
• Badania ekonomiczne
• Edukacja ekonomiczna
Wszystkie uzyskane zyski są w pierwszej kolejności przeznaczane na wypłatę 6% rocznych dywidend dla banków członkowskich; pozostała kwota zostaje przekazana Departamentowi Skarbu USA. Dla przykładu, w 2007 roku Departament Skarbu dostał powyżej 97% uzyskanego zysku.