o postępowanie przywódcy utwierdza zwolenników w przekonaniu o słuszności jego działań
o władza oparta na osobistych przymiotach władcy i zaufaniu społeczeństwa w jego nieomylność
o władza niekontrolowana i nie poddawana ograniczeniom legalnym czy tradycjonalistycznym o cechy charakterystyczne
• przywódca jako dobry gospodarz i obrońca, tudzież zwycięski wódz
• oparcie autorytetu charyzmatycznego na wierze w wodza i uznaniu dla niego
• uznanie cech za charyzmatyczne nie ze względu na ich przesłanki, ale efekty
■ uznanie władzy charyzmatycznej za coś przyjętego poprzez:
• tradycjonalizację porządków
• przekształcenie się charyzmatycznego zespołu zarządzającego, zespołu uczniów lub zwolenników, w zespół legalny lub stanowy drogą zawłaszczenia praw władzy
• przekształcenie się sensu samej charyzmy w treści ideologiczne
• działania na rzecz wyłonienia charyzmatycznego przywódcy
• poszukiwanie oznak kwalifikacji charyzmatycznych
• odwoływanie się do wyroczni, losu lub innych technik desygnowania
• desygnowanie osób posiadających cechy charyzmatyczne, czego dokonują
o sam nosiciel charyzmy (wskazanie następcy) o uczniowie lub zwolennicy posiadający kwalifikacje
charyzmatyczne pod warunkiem, że dołącza się do tego uznanie wspólnoty religijnej lub militarnej o wierzący w „charyzmę dziedziczną" w myśl przekonania, że kwalifikacje charyzmatyczne ma się we krwi o rytualna reifikacja charyzmy - wiara, że jest ona pewną wartości magiczną, którą można przekazać o przekształcenie zasady charyzmy w zasadę autorytarności