48353

Akordowa forma wynagrodzeń

W modelowym ujęciu forma akordowa wyraża się tym, że pracownik jest opłacany proporcjonalnie do ilości wykonanej pracy, wyrażonej m.m. wykonanymi produktami, usługami lub czynnościami. Wysokość wynagrodzenia jest więc uzależniona od osobistego zaangażowania i wysiłku pracowników. Ta cecha, jest niewątpliwie zaletą formy akordowej, ponieważ zwiększa zainteresowanie wynikami pracy i odpowiedzialność pracownika. Istotnym czynnikiem determinującym możliwość stosowania tej formy wynagrodzeń jest stopień mechanizacji i automatyzacji produkcji. Im jest on wyższy, tym mniejsze możliwości stosowania akordu.

Odmiany formy akordowej:

• Akord prosty ( stawka wynagrodzenia jest stała za każdą wykonaną jednostkę pracy)

•    Akord progresywny lub degresywny (stawka wynagrodzenia za jednostkę pracy jest zmienna i wzrasta w przypadku akordu progresywnego lub ulega obniżeniu w przypadku akordu degresywnego, od pewnego poziomu wykonania przyjętej normy)

•    Akord indywidualny lub zespołowy (podstawą wynagrodzenia są wyniki pracy indywidualnego pracownika lub zespołu pracowniczego)

tenia jest ustalana jako określony procent stawki przewidzianej dla grupy pracowników wiodących)

• Akord zryczałtowany (polega na ustaleniu z góry wynagrodzenia za wykonanie w całości określonego zadania)

Vty nagrodzenie prowizyjne oblicza się zwykle jako procent sprzedaży bądź jako wynagrodzenie od sprzedanej sztuki wyrobu lub usługi. Wysokość stawki prowizyjnej ustalana jest w oparciu o ilość czasu potrzebnego na dokonanie określonej transakcji lub wykonanie usługi z uwzględnieniem specyfiki wyrobu lub usługi będącej przedmiotem transakcji.