49869

określając ją w węzłach lub m/s Szacunek musi być oparty na wyglądzie powierzchni morza, nie zaś wysokości fal! Dokładność szacunku kierunku i pr ędkości staje się niewielka przy dużych prędkościach wiatru (Vw > 20-22 m/s). W innych przypadkach ocena prędkości wiatru rzeczywistego rzadko kiedy jest gorsza od 2 m/s, kierunku od 10°.

Przykłady:

Wykorzystanie nomograinn z TNS9 Dane:

Na statku płynącym kursem 240° z pr ędkością 15 w zmierzono wiatr pozorny wiejący z kąta kursowego ?0°LB i mający pr ędkość 10 m/s. Określamy parametry wiatru rzeczywistego: a: ujednolicamy prędkości do węzłów: 10 m/s = 20 w,

b. przyjmujemy jednolitą skalę dla prędkości statku i wiatni - 1 pólokrąg na nomogramie równy 4 w; czerwony opis pólokręgów-4,8,12, 16,20 w.

I.fvąa ft/tt*.    gąiHi BURIA

c.    w punkcie odpowiadającym parametrom wiatni pozornego (70°, v = 20 w) oznaczmy punkt; tu czerwona kropka oznaczona Wp(Kk, v),

d.    z tego punktu prowadzimy w^r dól (przeciwnie do ruchu statku) równoległą do pionowych linii na nomogramie, o długości odpow-adającej prędkości statku w przyjętej skali prędkości; tli niebieska linia, kończąca się kropką oznaczoną jako Vs,

e.    przez punkt Vs prowadzimy prostą z centrum nomogramu (punkt oznaczony jako 0), poza granice ostatniego kręgu, tu zielona linia, oznaczona jako Kkwr.

f.    kąt kursowy wiatni rzeczywistego odczytujemy z punktu pizecięcia prostej z ostatnim kręgiem; tu-108°,

g.    prędkość wiatru rzeczywistego odczytujemy jako odległość punktu Vs od środka diagramu; tu -23 w.