[opracowanie: Bożena Wołoszyn]
Bohater rodzinny - to dziecko, które doświadczyło sytuacji, które utwierdziły go w przekonaniu, że sensem jego żyda jest zaspokajanie potrzeb rodziny, a jego potrzeby i uczuaa nie są ważne. Swoich potrzeb nie zna i nie zajmuje się nimi. Zna potrzeby członków rodziny i zaspokaja potrzeby innych. Robi wszystko czego się od niego oczekuje. Zawsze jest odpowiedzialny, jest dla siebie wymagający. Jeżeli się nie wywiązuje, czuje się winny (mogłem się bardziej postarać). Nie umie żyć własnym żydem, jest poważny, nie umie się bawić, jest stale napięty, uważny, kontrolujący itp.
Dziecko niewidzialne - to dziecko, które wycofuje się z życia rodziny, udeka w swój świat (fantazjuje). Czuje się bezradne, bezsilne, boi się konfrontacji z rzeczywistośa, o nic nie zabiega, nie walczy, woli się wyoofać niż narazić na następne niepowodzenia.
Kozioł ofiarny - sprawia notorycznie kłopoty, wchodzi w konflikty z dorosłymi i rówieśnikami. Na zewnątrz widać głównie złość i odrzucenie. Jego prawdziwe potrzeby trudno dostrzec (potrzebuje miłości i akceptacji). Jemu przypisywana jest wina za dany stan rzeczy w rodzinie. Kolejne oskarżenia budzą jego złość i poczucie winy.
Maskotka - jest „barometrem emocjonalnym" rodziny, uczy się wyczuwania i rozładowywania napięć rodzinnych - żartem, podstępem, wdziękiem. Jest też do tego używana przez innych członków rodziny. Jest zależna od nastrojów innych, nie żyje swoim żydem, musi być zawsze wesoła, nie wolno jej okazywać smutku i tego, co naprawdę czuje. Wyczynia cuda, żeby zlikwidować napięcie, ponieważ sama nie radzi sobie w takich sytuacjach.
© Fabryka Projektów Społecznych «nrw fa»di()rfps pl