53041

2

Stosowano metodę egzegezy - podobnie jak wschodniorzymskie szkoły prawa.

Poslglosatorzr (komentatzorze, konsyliatorzr)_

Cel: zastosowanie prawa rzymskiego w praktyce Bazowano już nie tylko na CIC ale także na Glossa Ordinaria (quidquid non agnoscit glossa, non agnoscit curia)

- czego nie uznaje glosa, tego nie uznaje sąd.

Metody:

Metoda dialektyczna, interpretacja ścieśniająca, rozszerzająca, analogie, uogólnienia

Wprowadzono do praktyki wiele instytucji i uregulowań rzymskich oraz tych powstałych w

Glossa Ordinaria. Rozwinięto praktykę

Taki rodzaj działalności zwany jest mos Italicus

Dzieła:

Najważniejsze były komentarze do CIC (commentarii) i porady prawne (consilia)

Najwybitniejsi przedstawiciele:

Cinus de Pistoia Bartolu.s de Saxoferato Baldus de llbaldis

Pomiędzy glosatorami a postglosatorami działali we Francji:

,)acques de Resigny i Pierre de Belleperche

Recepcja prawa rzymskiego_

Zjawisko to wystąpiło głównie w Europie Zachodniej.

Wiochy, pd. Francja, Hiszpania, potem Niemcy, Niderlandy, Szkocja.

Anglia - początki recepcji widoczne za czasów Lanfranca, Vaccariusa (Libri pauperum). nie doszło tam jednak do recepcji.

Ius conimune - prawo powszechne, pospolite, powstało dzięki działalności glosatorów, postglosatorów, o międzynar odowym, europejskim charakteize. Obok rzymskich były tam także i elementy gennańskie (głównie prawo kanoniczne), lenne prawo longobardzkie (libri feudorunr)

Dla recepcji istotne było też stosowanie naukowych metod.

Początkowy okres - główna rolę odgrywa Kościół - w szerokim zakresie stosuje u siebie prawo rzymskie. (Ecclesia vivit lege Romana - Kościół żyje prawem rzymskim).

Z czasem ius commune zaczynają posługiwać się także ludzie świeccy

Wczesna recepcja - od XIII w., ostateczne zwycięstwo recepcji - XV, XVI wiek.

Niemcy - usus modernus pandectarum (nowoczesne stosowanie pandektów) - znaczenie posiłkowe w stosunku do praw partykularnych

2