GENETYKA WYKŁAD 2
Podstawowe terminy genetyczne:
GEN
definicja wg. Mendla - podstawowa jednostka dziedziczenia odpowiedzialna za daną cechę organizmu
definicja wg. Johansena [1909 r.] - jednostka materiału genetycznego zlokalizowana w chromosomie
definicja biochemiczna [wg. Tatum - 1941 r.] - gen to odcinek DNA o określonej sekwencji nukleotydów, który koduje pierwszorzędową strukturę białka
czyli: 1 gen ---------- 1 enzym
to się jednak nie potwierdziło; niektóre enzymy mają więcej niż 1 gen, przez który są kodowane [jak np. hemoglobina - składa się z 4 podjednostek - polipeptydów dwóch rodzajów (2α i 2β)]
więc lepszą definicją byłoby:
1 gen ----------- 1 łańcuch polipeptydowi
definicja wg. Sharp'a i Robertsa [naukowcy, którzy odkryli istnienie genów mozaikowych] - przed odkryciem przez nich genów mozaikowych [posiadających introny i egzony] uważano, że: „gen to ciągły (zwarty) odcinek DNA, który koduje polipeptyd”. Ale wg. Sharpa i Robertsa: Roberta DNA obecne są introny [sekwencje niekodujące*] oraz egzony [sekwencje kodujące]. Taki podzielony [mozaikowy] gen może mieć nawet 100.000 - 150.000 nukleotydow.
*wiele lat później okazało się, że introny mogą jednak kodować pewne białka [o czym mowa w skrypcie nr II]
definicja genetyczna - gen jako cistron - to pojęcie funkcjonalne genu wyprowadzone w oparciu o test komplementacji cis-trans [test ten pozwala określić, czy dwie mutacje zaszły w tej samej jednostce funkcjonalnej oraz pozwala ustalić granice [długość] cistronu. W teście komplementacji stosuje się porównanie heterozygot, w którym badane mutacje są na tym samym chromosomie [=pozycja cis] lub na różnych [=pozycja trans]
TEST KOMPLEMENTACJI CIS-TRANS
Test ten wykonuje się na układach o 2 mutacjach recesywnych. Jeśli obydwie mutacje występują na tym samym cistronie, to otrzymamy fenotyp dziki [N]. Konfiguracja trans daje mutanta.
Jest to test na alleliczność - jeśli są na tym samym cistronie, geny są alleliczne
Rekombinacja - zachodzi na poziomie DNA
Ważne, żeby nie mylić komplementacji z rekombinacją!
Komplementacja to zmienianie [lub nie] w wyniku mutacji.
Wyjątek od reguły: może dochodzić do wewnątrzcitstronowej komplementacji - kiedy jedna mutacja naprawia drugą mutację [kiedy mutacja druga zmienia konformację białka i np. dany enzym powraca do aktywności; możliwe jest to w przypadku enzymów złożonych z kilku łańcuchów peptydowych]
[tu test komplementacji cis-trans, kropka w kropkę jak test z ćw. Nr 2]
możliwe wyznaczanie granic cistronu dzięki ukierunkowanej, punktowej metagenezie
UJEMNY wynik testu komplementacji występuje tylko 1 raz na 4 przypadki; możliwy, gdy cistrony leżą w różnych chromosomach, ale w tym samym genie => powstanie organizm heterotroficzny
Komplementacja - powstawanie fenotypu, który jest charakterystyczny dla danej zygoty; zachodzi na poziomie enzymatycznym; jest to podstawowy test genetyczny, w którym badamy mutacje recesywne [dominujących nie moglibyśmy dostrzec]
Pytanie: czy test komplementacji moglibyśmy wykonać na Eucaryota? [pomijamy problemy etyczne]
Gamety są 1n, zygota 2n, więc niby można, przy użyciu zapłodnienia In-vitro.. ALE!: ALE wyższych Eucaryota dana jedna cecha kodowana jest przeważnie przez wiele genów [=cechy wielogenowe], więc przy np. ssakach taki test byłby w praktyce niemożliwy do przeprowadzenia
Ciekawostka: 85% populacji ludzi ma zdolność do zwijania języka w trąbkę [mają gen unerwiający mięsnie podjęzykowe]; to cecha jednogenowa u człowieka; 15% populacji nie ma tego genu.
ważne jest wyposażenie genetyczne człowieka - nie można się czegoś nauczyć, jeśli nie ma się ku temu dobrych genetycznych podstaw
cecha fenotypowa - seria zjawisk, które decydują o powstaniu danego genotypu; Watson porównał cechę fenotypową do samochodu; żeby jeździł potrzeba wielu elementów, jeśli coś się psuje, to i cały samochód się psuje; wiele cząstkowych cech jest ważnych:
działające enzymy
a b c
A B C D E Z
Cechy mają charakter wielogenowy, dlatego nie można wyjść od jednego genu do jednej cechy. Cecha jednogenowa zdarza się bardzo rzadko.
Test komplementacji ci-trans został opracowany przez Lewis'a i Benzer'a w latach 1951 - 1957
Genom - haploidalna [1n] liczba chromosomów danego organizmu
- u człowieka: 2n = 46, czyli 23 chromosomy w gamecie [1n]. genom człowieka: 23 [XX] lub 24 [XY]! [dwa warianty - u płci żeńskiej tylko 23, bo są dwa chromosomy X, czyli ten sam gen w dwóch kopiach; u płci męskiej są dwie odmiany genów płciowych, dlatego genom=24]
- u Drosophila sp.: 2n = 8; genom: 4
- kukurydza: 2n = 4; genom: 2
- S. cerevisiae: 2n = 32; genom: 16
liczba nukleotydów:
[pnt - par nukleotydów; bp - base pair: 1kbp = 1000 bp]
gatunek |
pnt |
kbp |
Homo sapiens |
3 mld |
3 mln |
D. melanogaster |
400 mln |
400.000 |
S. cerevisiae |
15 mln |
15.000 |
E. coli |
4 mln |
4.000 |
Wirusy [średnio] |
0,5 mln |
500 |
Wniosek: im wyżej uorganizowany gatunek [organizm], tym ma więcej pnt.
Ale nijak się to ma do liczby genów:
gatunek |
liczba genów |
Homo sapiens |
30.000 |
S. cerevisiae |
5.000 |
Wniosek: człowiek ma 6x więcej genów niż drożdże, i aż 200x więcej par zasad!
Pytanie: dlaczego ewolucja produkuje tyle organizmów diploidalnych?
bakterie - 1n
glony, grzyby - 2n [okazjonalnie 1n - jak np. workowce]
wyższe Eucaryota - 2n jako cykl życiowy; 1n produkuje tylko jako gamety
w trakcie ewolucji życia następowało przejście od 1n do 2n, bo 1n gamety, łącząc się w 2n zygotę, dawały możliwość wymieszania materiału genetycznego, crossing-over, co prowadzi do powstania nowych genotypowych kombinacji; poza tym diploidalność jest bardziej korzystna, gdyż lepiej mieć 2 kopie genu w razie np. mutacji [jak w teście cis-trans]; „lepiej być heterozygota niż homozygotą”
rozmnażanie generatywne [sex;)] daje możliwość krzyżowania, powstania heterozygot; nawet mtDNA ma płeć [Ω+ i Ω-] co daje jakąś możliwość rekombinacji
wszystkie krzyżówki genetyczne rozpisuje się w oparciu o procesy płciowe
genotyp, fenotyp, allel - pojęcia wprowadzone przez Johansena w 1909 r.
genotyp - suma informacji genetycznej genów zawartych w układach sprzężonych [chromosomach]
kariotyp - obraz chromosomu; liczba chromosomów chromosomów ich skład; morfologiczny obraz 1n zespołu chromosomów danego gatunku
fenotyp - dające się stwierdzić strukturalne lub funkcjonalne właściwości ukształtowane w wyniku współdziałania genotypu danego organizmu i środowiska, w którym ten organizm się znajduje
allel - jedna z 2 lub większej liczby wzajemnie wykluczających się form genu, zajmujących ten sam locus w danym chromosomie lub grupie sprzężeniowej [1 chromosom = 1 grupa sprzężeniowa]
krzyżówka testowa - krzyżówka heterozygoty [lub homozygoty] z homozygotą recesywną; pozwala ustalić czy mamy do czynienia z homozygotą recesywną; jej sensem jest stwierdzenie czy fenotyp N [dziki] jest wynikiem heterozygotyczności czy homozygoty dominującej
krzyżówka wsteczna - jednego z potomków z jednym z rodziców [rodziców krzyżówki testowej]
dominacja:
pełna - kiedy ranga allelu A ma taką siłę jak AA, tzn Aa = AA
niepełna - kiedy Aa nie dominuje, ale bierze współudział [np. barwa kwiatów mendlowskiego groszku: kwiaty białe + kwiaty czerwone dały kwiaty różowe]
allel recesywny - nie ujawnia się w heterozygocie
PRAWA MENDLA
Grzegorz Mendel, ojciec genetyki, ur. w 1822 r. na Morawach; w 1866 sformułował swoje prawa
I i II prawo Mendla to efekt badań nad groszkiem; badał cechy jednogenowe, niesprzężone i przeciwstawne [groszek wysoki T_(180 cm) i niski tt(30 cm); nasiona gładkie S_ i pomarszczone ss; kolor zielony i… itp.]
linie czyste = linie homozygotyczne
groch jest samopylny, ale można go sztucznie zapylać i krzyżować
I PRAWO MENDLA - prawo czystości gamet (gamety nie są mieszańcami, mają po 1 allelu z każdej pary)
~nawet gamety mieszańców są czyste
np.
T - allel groszku wysokiego
t - allel groszku niskiego
S - allel gładkości
s - allel pomarszczonego groszku
P: ♂ TT x ♀tt
G: ♂ TT , ♀ t
F1: Tt, Tt, Tt, Tt - całe F1 to wysokie rośliny
P: ♂ Tt x ♀ Tt
G: ♂T; t ♀ T, t
F2: TT, Tt, Tt, tt
wysokie niskie
stosunek fenotypowy: 3:1
stosunek genotypowy: 1:2:1
II PRAWO MENDLA - prawo niezależnej segregacji cech ( 2 lub więcej cech dziedziczą się niezależnie od siebie)
(!! w genach sprzężonych ze sobą prawo to nie działa)
np.
P: TTSS x ttss
G: T, S , t, s
F1: TtSs - wszystkie wysokie gładkie
P: TtSs x TtSs
G: TS, Ts, tS, ts, TS, Ts, tS, ts
F2:
|
TS |
Ts |
tS |
ts |
TS |
TTSS |
TTSs |
TtSS |
TtSs |
Ts |
TTSs |
TTss |
TtSs |
Ttss |
tS |
TtSS |
TtSs |
ttSS |
ttSs |
ts |
TsSs |
Ttss |
ttSs |
ttss |
stosunek fenotypowy: 9:3:3:1 - typowy dla 2 podwójnych heterozygot
1