Liryka starożytnej Grecji, oprac. J. Danielewicz, Warszawa 1996 - Alkajos: 6a; Safona: 1; 31, oprac. Ala Siwek
Alkajos: 6a
Liryka bezpośrednia
Poezja patriotyczna
Podmiot wypowiada się w imieniu całego ludu; używa 1 os. l.mn. (np. „umocnijmy”)
Motyw ojczyzny jako okrętu
Zbliża się sztorm(wojna) i trzeba ratować okręt (ojczyznę)
W ojczyźnie panuje tyrania, walka o władzę
Mamy tutaj wezwanie wszystkich do walki („umocnijmy burty”) - obywatele Grecji porównani do żeglarzy walczących z nadchodzącym sztormem
Podkreślenie wagi i trudu zadania, jakiego muszą się podjąć - nie wolno się poddawać
Należ dowieść swojego męstwa w walce o obronę ojczyzny i pamiętać o niedawnych cierpieniach
Trzeba pamiętać o szlachetnych przodkach, którzy poświęcili swe życie dl dobra ojczyzny - nie wolno zhańbić ich swoim nędznym tchórzostwem.
SAFONA
1
Incipit: „Przed tronem twym się chylę, Afrodyto”
Jest to pieśń inaugurująca zbiór - modlitwa do Afrodyty.
Rozbudowana modlitwa składa się zazwyczaj z trzech części (w dowolnej kolejności): wezwanie, sankcja, prośba.
Sprecyzowany adresat, imienny - Afrodyta, lub za pomocą peryfrazy genealogicznej.
Sankcja modlitewna ( zobowiązanie bóstwa do spełnienia prośby. Ze względu na zawarte w tych formułach przypomnienie dawniejszych sympatii lub zobowiązań boga wobec człowieka analizowany element modlitwy nazywa się HYPOMNEZĄ.
Ostatnia część modlitwy, prośba- pozwala sprecyzować dokładniej życzenia pod adresem bóstwa.
Pod pretekstem ornamentacyjnego apelu do boga, poetka mogła powiadomić o swoich doznaniach dodatkowego odbiorcę, formalnie nie wpisanego w strukturę modlitwy ( prośby ogólne: „nie dręcz mego serca”, „nie pozwól trwać w tęsknocie”, a nie imiona konkretne)
Funkcja hypomnezy poetyckiej - element obrazowości - „wspomnieniowa” część modlitwy” - rozrasta się w obrazek poetycki, sprawiający wrażenie autonomicznej całości.
Hypomneza konfrontuje autotematyczną wypowiedź p. lirycznego z wypowiedzią - przytoczeniem słów (do p. lir.) Afrodyty. Peryfazyjna wypowiedź bogini utrzymana jest w tonie zniecierpliwienia, łagodzonego pobłażaniem i życzliwością.
31
Incipit: ”Wydaje mi samym bogom równy”
Erotyk
Opis budzącej się namiętności pomiędzy kobietą i mężczyzną
Wyrażenie nieuchwytnych stanów emocjonalnych
Opis przeżyć wewnętrznych podmiotu - lęk, zachwyt
Opis intymnych wzruszeń, osobistych przeżyć ( „w piersi mej drży serce pełne lęku”)
Opis zmiennych stanów emocjonalnych, jakie wzbudza w kobiecie jej wybranek (lęk, drżenie serca, dreszcze, omdlenie)
Napisany strofą saficką (3 wersy 11-zgłoskowe i 1 wers 5-zgłoskowy)