67.Kurzawka.kurzawka : naruszenie stateczności gruntu w wyniku działania ciśnienia hydrodynamicznego, polegające na tym, że grunt przestaje stawiać opór przepływowi i zaczyna płynąć razem z wodą. Wytrzymałość na ścinanie spada do zera. Upłynniony grunt zachowuje się jak ciecz. Najbardziej podatne na te zjawiska są piaski pylaste i drobne zwłaszcza zawierające domieszki cząstek iłowych. W praktyce niekiedy kurzawką nazywa się rodzaj gruntu (nawodnione piaski pylaste i drobne) podatny na zjawiska kurzawkowate.

68.Sufozja.Wymywanie przez przepływającą wodę w podłożu najdrobniejszych cząstek gruntu.Ziarna większe pozostają nienaruszone.W procesie tym następuje zwiększenie porowatości i objętości pór gruntu.Sufozja mechaniczna zachodzi w gruntach mało spoistych i pylastych

92.Filtr odwrotny.Zasada działania filtru odwrotnego polega na tym, że w studni do odpompowywania wody z bardzo drobnoziarnistego gruntu wodonośnego zabezpieczamy się przeciw wyciągnięciu jego cząsteczek przez założenie dwóch warstw filtrujących a i b o grubszym uziarnieniu. Z tych warstw układ b ma nieco grubsze uziarnienie niż grunt c i zabezpieczenie przeciw wyciąganiu przez ciśnienia spływowe drobniejszych cząstek z gruntu c, a układ a ma jeszcze grubsze uziarnienie chroniąc przed odciąganiem cząstek gruntu b. Filtr odwrotny składa się z ziarn o uziarnieniu coraz grubszym w kierunku filtrującej wody. Filtr odwrotny zabezpiecza przed szkodliwymi skutkami filtracji.(RYS.9).

15.Warunek określenia nośności podłoża od sił poziomych.Dla przypadku fundamentu o podstawie prostokątnej, obciążonego mimośrodowo siłą N_r oraz siłą poziomą T_RB (działającą równolegle do krótszego boku podstawy B) lub T_RL ( działające równolegle do dłuższego boku podstawy L). N_r ≤ m*Q_fNB lub N_r ≤ m*Q_fNL; gdzie Q_fNB = Q_fNL = B*L*[ (1+ 0,3*B / L) * N_c * c_u^r * i_c + (1+1,5* B / L) * N_D * ρ_D^r * g * D_min * i_D +

+(1-0,25* B / L) * N_B * ρ_B^r * g * B * i_B ] ; gdzie i_B, i_C, i_D - wsp wpływu nachylenia wypadkowej obciążenia wyznaczone z nomogramów w PN i_B, i_C, i_D = f(δ_L(δ_B), _u^r ), tg δ_B = T_RB / N_R , tg δ_L = T_RL / N_R , (RYS.2)

74.Nośność pali w gruntach spoistych.W przypadku zagłębienia pali w grunty spoiste(z wyjątkiem zwartych) należy sprawdzić strefy naprężeń wokół pala.W gruntach jednorodnych można przyjąć, że granica strefy naprężeń powstających w gruncie dookoła pala jest wyznaczona powierzchnią kołowego stożka ściętego, którego podstawa leży w płaszczyźnie poziomej przechodzącej przez dolny koniec pala, a tworząca jest nachylona do osi pod kątem α, zależnym od rodzaju gruntu.Promień podstawy strefy naprężeń R=D/2+h*tgα.Gdy strefy naprężeń nie nachodzą na siebie w poziomie podstawy to nośność grupy pali równa się sumie nośności pali pojedynczych.Gdy strefy naprężeń nachodzą na siebie należy do obliczeń nośności grupy pali wprowadzić współczynnik redukcyjny m=f(r/R).

75.Czynniki naruszające stateczność zbocza:a) fizyko - geologiczne, - wody : infiltracja wód atmosferycznych, wahania zwierciadła wody, woda kapilarna, przepływ wody w skałach, - inne czynniki : nachylenie warstw, spękania i uskoki, wietrzenie fizyczne, wpływ temp, skurcz i pęcznienie, erozja wiatrowa : deflacja, korozja, promieniowanie, b) geologiczno - dynamiczne : - wody : erozja wód powierzchniowych : rzek, jezior, morza, źródła, - inne czynniki : wietrzenie chemiczne : oksydacja, karhonetyzacja, hydracja, hydroliza ; ruchy tektoniczne, wstrząsy sejsmiczne, działanie biologiczne zwierząt, roślin, bakterii, c) antropogeniczne : - wody : spiętrzenie wód powierzchniowych i podziemnych, powstanie ciśnienia wody w porach, uszkodzenie kanałów i przewodów ; - inne czynniki : obciążenia : statyczne, dynamiczne, zabiegi techniczne : iniekcja, kotwienie, wykopy, instalacje, uprawa roli.

69.Sprawdzanie nośności pali w terenie za pomocą próbnych obciążeń. Próbne obciążenie boczne pali należy przeprowadzić jeżeli od powierzchni terenu do głębokości równej hs zalegają grunty organiczne (torfy, namuły) o I_L >0.5, grunty spoiste o I_L >0.75 , grunty niespoiste o I_D < 0.2 lub świeże nasypy o I_D < 0.33 względnie w pozostałych w-kach posadowienia jeżeli projektant chce dopuścić większe przemieszczenia pala w poziomie terenu niż y_d =1,0 cm. Próbne boczne obciążenia pali należy przeprowadzać zgodnie z zaleceniami podanymi w rozdz.7 PN.

(3)11.Wielkości potrzebne dla określenia nośności podłoża wg PN metodą B. ( I SG).W I SG wg PN stosujemy wartości oblicz. parametrów geotechnicznyvh.Przy ustalaniu parametrów metodą B można posługiwać się zależnosc. korelacyjnymi przedst. w tabl.1,2 oraz na rys.3,4,5 w PN-81/B-03020, ρ-gęstość objętościowa gruntu, ρ_si -gęstość właściwa gruntu, w_n -wilgotność naturalna, φ -kąt tarcia wewnętrzn., C_u -spójność gruntu

19.Grunty wysadzinowe. .( np.łupek ilasty,pył piaszczysty) Wysadziny powstają wskutek tworzenia się w zamarzającym gruncie soczewek lodu,które rosną wskutek podciągania wody ze strefy bardziej zawilgoconego lub wodonośnego gruntu.Wysadziny mogą wystąpić tylko wtedy gdy: 1.grunt jest wysadzinowy, 2.ośrodek gruntowy jest b.wilgotny,a zwierciadło wody gruntowej zalega dość płytko, 3.ujemne temperatury powietrza utrzymują się dość długo.ad 3)fundament obiektu budowl.znajdujący się w strefie przemarzania gruntu podlega działaniu sił wysadzinowych.Działają one ⊥ do podstawy fundam. oraz stycznie na pobocznicy fundamentu,jeżeli zamarznięty grunt bezpośrednio dotyka jego powierzchni i jest do niej przymarznięty.Wielkość normalnych jednostkowych sił wysadzin. osiąga 500-800 kPa,a jednostkowych sił stycznych ok.100 kPa.

20.Grunty ekspansywne.Są to grunty bardzo wrażliwe na działanie wody,które przy zwiększeniu wilgotności pęcznieją natomiast przy zmniejszeniu wilgotności kurczą się( na terenie Polski są to głównie iły ).Zjawiska które mogą wystąpić przy zmianie wilgotności:-skurcz wywołany wyschnięciem,-pęcznienie wywołane nawilżeniem, Wielkości charakteryzujące ekspansywność:-wsk.pęcznienia Ipc = ∆h_P/h_o ,-wilgotność pęcznienia w_K ,

-ciśnienie pęcznienia p_C-ciśnienie jakie wykazuje próbka gruntu po zalaniu wodą w warunkach uniemożliwionego odkształcenia (gr.ekspansywne σ =0 dają Ipc ≥ 0.04)

21.Grunty zapadowe.Charakteryzują się strukturą nietrwałą,osiadają pod wpływem zawilgocenia bez zmiany działającego obciążenia np.lessy.Lessy są gr.pochodzenia eolicznego,które w stanie lużnym zostały spojone węglanem wapniowym,charakteryzują się dużą porowatością.W stanie suchym mają b.dużą wytrzymałość,lecz po zawilgoceniu spojenie węglanem wapniowym przestaje działać,następuje wymycie spoiwa i osiadanie cząstek -grunt zapada.Szczególnie wyrażne zjawisko zapadowości występuje pod obciążeniem,powoduje uszkodzenie budowli.( i_mp -wskażnik osiadania zapadowego,gdy i_mp>0.02 to grunty zapadowe,w Polsce występują na terenie wyżyny Lubelskiej,Sandomierskiej,Krakowsko-Częstochowskiej,Niecka Nidziańska,Sudety,Przedgórze Sudeckie,Karpaty)

(7)32.Zasadnicze cechy i zniszczenie dla parcia granicznego (Rankinowski stan naprężeń).Stan naprężeń granicznych wg Rankine'a jest możliwy jedynie przy jednoczesnym spełnieniu warunków : 1) naziom poziomy, 2) ściana oporowa jest pionowa, 3) kąt tarcia gruntu o ścianę jest pomijalnie mały, 4) obciążenie q jest prostopadłe do naziomu. Gdy spełnione są warunki 1-4 wówczas powierzchnia poślizgu jest płaszczyzną ( w przeciwnym wypadku jest krzywoliniowa). Przedstawione rozwiązanie przy Rankinowskim stanie naprężenia jest rozwiązaniem ścisłym. Mechanizm zniszczenia dla parcia i odporu granicznego - dla wyznaczenia wartości parci zakładamy mechanizm zniszczenia polegający na ścięciu ośrodka gruntowego wzdłuż płaszczyzny CB. Siłami działającymi na klin odłamu ABC są jego ciężar na odcinku AB (siła Q), siła reakcji ściany na parcie E_a( pozioma przy pomięciu tarcia gruntu o ścianę) oraz reakcja S nieruchomej części ośrodka. Zakładamy, że opór ścinania wzdłuż płaszczyzny poślizgu określa warunek Coulomba _f=σ*tg+c, wobec tego możemy siłę S rozłożyć na dwie składowe C i R o znanych wartościach. Składowa C wynika z pokonania oporu spójności i składowa R wynika z pokonania oporu tarcia (RYS.4).

64.Metody wykonywania zastrzyków.1) wraz z postępowaniem wiercenia, 2) z postępem ku górze, 3) przez rurę z rękawami : - otwór z rurą osłonową, - wprowadzamy rurę z rękawami z dziurami co 0,5 m, - wyjmujemy rurę osłonową, - wypełniamy zawiesiną iłową, - wprowadzamy strzykawkę, rurkę przez otworki, wykonujemy zastrzyk w podłoże. 4) metoda strumienia ( jet grouting).

34.Analiza stateczności zbocza, wskaźnik stateczności.W analizie stateczności wyznacza się siły powodujące zsuw - czynne, występujące w powierzchni poślizgu, oraz siły utrzymujące - bierne, wynikające z wytrzymałości ośrodka gruntowego na ścinanie. Miarą stateczności jest wskaźnik stateczności określany jako stosunek sił (lub momentów) utrzymujących do sił (lub momentów) powodujących zsuw. Analiza stateczności polega na znalezieniu najmniejszej wartości wskaźnika stateczności za pomocą obliczeń wykonanych dla różnych położeń powierzchni poślizgu.

35.Podział metod obliczania stateczności.1.Zbocze o ograniczonej wysokości:a)metoda pasków (Felleniusa,Bishopa,Nonveillera,Morgersterna-Price'a,Janbu,graficzna).2.Zbocze o nieograniczonej wysokości.

(8)37.Metoda Felleniusa.W metodzie Felleniusa przyjmujemy walcowaną powierzchnię poślizgu przechodzącą najczęściej przez dolną krawędź skarpy. Wypadkowa Z sił działających na boki paska powoduje wytworzenie momentu dla analizy pojedynczego paska, jednak w całym klinie odłamu ze wzgl na wewnętrzny charakter sił Z moment wzgl dowolnego punktu wywołany przez te siły powinien być równy 0. Dokładne wyznaczenie wartości siły N_i stanowi główną trudność w analizie stateczności, ponieważ o jej wartości decyduje ciężar paska Q_i oraz różnica Z_i sił działających na boki paska. Fellenius przyjął, że siły Z_i są równe 0. Kryterium stateczności jest stosunek momentów sił utrzymujących do momentów sił powodujących zsuw n=M_b/M_a. Z podawanych przez literaturę zestawień wynika, że metoda Felleniusa daje najmniejsze wartości wskaźnika stateczności (RYS.5).

4.Rodzaje I SG.Warunek obliczeniowy.1) wypieranie podłoża przez pojedynczy fundament lub przez całą budowlę, 2) usuwisko albo zsuw fundamentu lub podłoża wraz z budowlą, 3) przesunięcie w poziomie posadowienia fundamentu lub w głębszych warstwach podłoża. Warunek obliczeniowy I SG : Q_r ≤ m* Q_f ; Q_r - działające obciążenie, Q_f - obliczeniowy opór graniczny podłoża gruntowego przeciwdziałający obciążeniu Q_r (inaczej nośność podłoża gruntowego), m - wsp korekcyjny < 1, na m może się składać ważność budowli, ścisłość metody obliczeniowej, metoda określenia parametrów geotechnicznych. XXXXXXXXXXXXXX

5.Kiedy nie trzeba sprawdzać obliczeń wg II SG. Obliczeń II SG nie musimy przeprowadzać, gdy budynki są mało wrażliwe na osiadania oraz równocześnie w podłożu występują grunty małościśliwe. W przypadku, gdy budynek jest obliczany jako konstrukcja ciągła statycznie na podłożu odkształcalnym, można nie sprawdzać jej wygięcia lub ugięcia.

6.Rodzaje II SG.Warunek obliczeniowy II SG.1.Średnie osiadanie fundamentów obiektu.2.Przechylenie obiektu jako całości lub jego części wydzielonej dylatacjami.3.Odkształcenie konstrukcji: wygięcie(ugięcie) obiektu jako całości lub jego części między dylatacjami, lub różnica osiadań fundamentów. Warunek obliczeniowy II SG: [S]≤[S]_dop [S]-symbol umownej wartości przemieszczenia lub odkształcenia miarodajnego dla oceny stanu użytkowego danego obiektu(s_śr,θ,f_o,Δs/l).S_dop-symbol odpowiedniej wartości dopuszczalnej. Przemieszczenia dopuszczalne S_dop ustala się dla danego obiektu na podstawie analizy stanów granicznych jej konstrukcji, wymagań użytkowych i eksploatacji urządzeń, a także działania połączeń instalacyjnych.

(2)7.Ustalenie parametrów geotechnicznych do obliczenia II SG.W II SG wg PN stosujemy wartości charakterystyczne parametrów geotechnicznych.Przy ustaleniu parametrów met.B można posługiwać się tab.1,2,3 oraz rys.6,7 PN(na podstawie J_L,J_D).ρ-gęstość objętościowa gruntu, ρ_si-gęstość właściwa,Eo-moduł pierwotnego(ogólnego)odkształcenia gruntu[kPa],E-moduł wtórnego odkształcenia gruntu[kPa],Mo-moduł edometryczny ściśliwości piwrwotnej[kPa],M-moduł edometryczny ściśliwości wtórnej[kPa].

8.Metody obliczeń osiadań.1.metoda naprężeń(odkształceń jednoosiowych).Osiadanie S_i warstwy podłoża o grubości h_i obliczamy ze wzoru: S_i =S_i''+S_i' gdzie osiadanie wtórne-S_i''=λ*σ_zsi*h_i / M_i ,osiadanie pierwotne- S_i'=σ_zdi*h_i/M_oi ,S_i''-osiadanie wtórne[cm],S_i'-osiadanie pierwotne[cm], h_i -miąższość warstwy, σ_zsi, σ_zdi -odpowiednio wtórne i pierwotne naprężenie w podłożu pod fundamentem, w połowie grubości warstwy i [kPa],

M_i,M_oi-edometryczny moduł ściśliwości wtórnej i pierwotnej ustalony dla gruntu warstwy i [kPa], λ -współcz.uwzględniający stopień odprężenia podłoża po wykonaniu wykopu,którego wartość należy przyjmować: λ=0-gdy czas wznoszenia budowli(od wykonania wykopów fundam.do zakończenia stanu surowego,z montażem urządzeń stanowiących obc.stałe)nie trwa dłużej niż 1 rok, λ=1-gdy czas wznoszenia budowli jest dłuższy niż 1 rok

2)metoda odkształceń(odkształceń trójosiowych).Powinna być stosowana w typowych przypadkach obciążenia, 3)metoda ścieżek naprężeń -przy potrzebie dokładniejszych prognoz osiadań można stosować metodę ścieżek naprężeń, jest to metoda uproszczona.

31.Róznice między parciem, a odporem granicznym.Parcie graniczne gruntu(parcie czynne)-Ea-siła działająca od strony ośrodka gruntowego w stanie przemieszczenia konstrukcji lub jej elementu w kierunku od gruntu, przy wartości przemieszczenia ρ_a dostatecznej dla uzyskania przez parcie wartości najmniejszej. Odpór graniczny gruntu(parcie bierne)-Ep-reakcja gruntu spowodowana przemieszczeniem konstrukcji lub jej elementu w kierunku gruntu, wartości przemieszczenia ρ_p niezbędnej dla osiągnięcia przez odpór wartości największej.

33.Teoria Mullera -Breslau.Podał wzory na współczynniki Ka i Kp w przypadku dowolnego nachylenia ściany oporowej, dowolnego nachylenia naziomu oraz uwzględniając istnienie tarcia pomiędzy ścianą oporową, a gruntem przy założeniu,że powierzchnia poślizgu jest płaszczyzną.Dla małych wartości kątów nachylenia ściany oporowej i naziomu dla parcia granicznego różnice wyników otrzymywanych wg M-B, a rozwiązaniem ścisłym na ogół nie przekraczają 5%.Natomiast w przypadku odporu różnice te są znacznie większe i wartość błędu szybko rośnie wraz ze wzrostem kątem tarcia wewnętrznego gruntu.Ze wzoru M-B uzyskujemy zawyżone wartości odporu granicznego gruntu.Ka,Kp=f(φ,β,ε,δ₂⁽ⁿ⁾). β-kąt nachylenia ściany oporowej, ε-kąt nachylenia naziomu, δ₂⁽ⁿ⁾-kąt tarcia gruntu o ścianę,η=f(ε/φ,δ₂⁽ⁿ⁾/φ,β),η-wspołczynnik zmniejszający uwzględniający jaki popełnia się przyjmując płaską powierzchnię klinu odłamu.Uwzględnienie tarcia między ścianą oporową, a gruntem zmniejsza wartość obliczoną parcia granicznego gruntu natomiast zwiększa wartość odporu granicznego.Jeżeli nie są spełnione warunki rankinowskiego stanu naprężeń wg PN-83/B-03010 stosujemy różne metody obliczeń:1.dla gruntów niespoistych posługujemy się wzorami M-B z uwzględnieniem współczynnika korekcyjnego zmniejszającego dla odporu gruntu η.2.dla gruntów spoistych posługujemy się metodą stanów granicznych.

32.Zasadnicze cechy i zniszczenie dla parcia granicznego (Rankinowski stan naprężeń).Stan naprężeń granicznych wg Rankine'a jest możliwy jedynie przy jednoczesnym spełnieniu warunków : 1) naziom poziomy, 2) ściana oporowa jest pionowa, 3) kąt tarcia gruntu o ścianę jest pomijalnie mały, 4) obciążenie q jest prostopadłe do naziomu. Gdy spełnione są warunki 1-4 wówczas powierzchnia poślizgu jest płaszczyzną ( w przeciwnym wypadku jest krzywoliniowa). Przedstawione rozwiązanie przy Rankinowskim stanie naprężenia jest rozwiązaniem ścisłym. Mechanizm zniszczenia dla parcia i odporu granicznego - dla wyznaczenia wartości parci zakładamy mechanizm zniszczenia polegający na ścięciu ośrodka gruntowego wzdłuż płaszczyzny CB. Siłami działającymi na klin odłamu ABC są jego ciężar na odcinku AB (siła Q), siła reakcji ściany na parcie E_a( pozioma przy pomięciu tarcia gruntu o ścianę) oraz reakcja S nieruchomej części ośrodka. Zakładamy, że opór ścinania wzdłuż płaszczyzny poślizgu określa warunek Coulomba _f=σ*tg+c, wobec tego możemy siłę S rozłożyć na dwie składowe C i R o znanych wartościach. Składowa C wynika z pokonania oporu spójności i składowa R wynika z pokonania oporu tarcia (RYS.4).

19.Grunty wysadzinowe. .( np.łupek ilasty,pył piaszczysty) Wysadziny powstają wskutek tworzenia się w zamarzającym gruncie soczewek lodu,które rosną wskutek podciągania wody ze strefy bardziej zawilgoconego lub wodonośnego gruntu.Wysadziny mogą wystąpić tylko wtedy gdy: 1.grunt jest wysadzinowy, 2.ośrodek gruntowy jest b.wilgotny,a zwierciadło wody gruntowej zalega dość płytko, 3.ujemne temperatury powietrza utrzymują się dość długo.ad 3)fundament obiektu budowl.znajdujący się w strefie przemarzania gruntu podlega działaniu sił wysadzinowych.Działają one ⊥ do podstawy fundam. oraz stycznie na pobocznicy fundamentu,jeżeli zamarznięty grunt bezpośrednio dotyka jego powierzchni i jest do niej przymarznięty.Wielkość normalnych jednostkowych sił wysadzin. osiąga 500-800 kPa,a jednostkowych sił stycznych ok.100 kPa.

58.Nośność pala ze względu na materiał.Ograniczenia ze wzgl na materiał. W niektórych normach i przepisach państwowych jest ustalana wartość naprężeń dopuszczalnych w palach : 1) dla pali gotowych wbijanych przepisy brytyjskie, że min wytrzymałość kostkowa betonu przeznaczonego do formowania pali wynosi R₂₈ = 20-27 Mpa. Pale można projektować na naprężenia ściskające. W przepisach ameryk. naprężenia ściskające ≤ 0,25R₂₈ ≤ 7,0 MPa ≤ 0,225R₂₈ . Niemiecka DIN 4026 R₂₈ ≥ 35 MPa. 2) dla pali formowanych w gruncie zbrojenia nie oblicza się lecz zwyczajowo przyjmuje się 4-8 prętów o średnicy 14-16 mm. W przep. Bryt.-naprężenia robocze ≤ 5,3 MPa,DIN 4014 podają 2-4,5 MPa,w norm rosyjskich rozróżnia się 2 pojęcia nośności pali:1 ze wzgl na materiał,2-ze wzgl na opór gruntu. W projektowaniu przyjmuje się mniejszą wartość.

(11)51.Pale wtłaczane(wciskane statycznie)(pale Mega,Spencer-White-Prentis).Wciskane statycznie przy pomocy siłowników hydraulicznych, stosowane najczęściej do wzmocnienia posadowienia istniejących budowli, pod istniejącą ławą wykonujemy wykop i wstawiamy siłownik hydrauliczny, za pomocą siłownika wciskamy pal, w trakcie wciskania mierzymy opór jaki stawia pal i mierzymy nośność.Pale Mega to pale odcimkowe o średnicy najczęściej 25 cm i długości odcinków 0,5 - 1,0 m.

95.Jak wpływa niekorzystnie odwodnienie na osiadanie budowli.Odwodnienie podłoża może spowodować następujące zjawiska powodujące dodatkowe osiadanie budowli: 1.przyrost naprężeń pierwotnych w szkielecie gruntowym, 2.zmiana rozkładu naprężeń pod fundamentem, 3.wypłukanie cząstek iłowych i pylastych, 4.chwilowe zmniejszenie tarcia wewn.w gruncie,

96.Drenaż zupełny i niezupełny.W zależności od głębokości położenia sączków lub zapuszczania studni w stosunku do warstwy nieprzepuszczalnej rozróżnia się drenowanie : 1) zupełne(doskonałe) - jeżeli sączki lub otwory sięgają do warstwy nieprzepuszczalnej .2) niezupełne(niedoskonałe) - jeżeli sączki lub otwory studzienne nie dochodzą do warstwy nieprzepuszczalnej (RYS.10).

63.Technologie wzmacniania gruntów spoistych.1.Wstępna konsolidacja gruntów spoistych:a)wykonujemy wstępne obciążenie w postaci nasypu trochę cięższego od projektowanego obiektu-grunt skonsoliduje.b)zdejmujemy obciążenie,stawiamy budynek,stosujemy dreny pionowe, żeby woda szybciej była odprowadzana z wyciskanego gruntu(bo z gruntów spoistych ciężko jest wycisnąć wodę).2.Elektroosmoza-wprowadzamy w podłoże gruntowe anody(+)(stalowe lub aluminiowe),katody(-)(rury z filtrem miedziowym).Przyłożenie prądu stałego 22-400[V],1-13[A].W gruntach bardzo spoistych następuje przepływ wody do katody i się wypompowuje.3.Zastrzyki(przenikające,przemieszczające,otaczające).4.Ineksja strumieniowa.5.Wgłębna stabilizacja(kolumny wapienne).6.Zbrojenie gruntów(gwoździowanie,geowłókniny).

10.Naprężenia krytyczne wg Maaga i Masłowa.Obciążenie krytyczne ( wg Maaga) przyjmuje się obciążenie, którego przekroczenie powoduje w podłożu gruntowym poniżej krawędzi obciążonej powstanie stref uplastycznienia. W obrębie stref uplastycznienia grunt znajduje się w stanie granicznym i nie może stawiać oporu naprężeniom ścinającym pod względem właściwości mechanicznych upodabnia się do cieczy lepkiej. Wg Maaga obciążenie krytyczne jest to max możliwe obciążenie nie wywołujące uplastycznienia gruntu w zadanym punkcie podłoża. σ_KR = c*M_C+γ*D*M_q; M_C ≠ M_q=f(). Wg Masłowa obciążenie krytyczne jest to max możliwe obciążenie przy ograniczeniu zasięgu stref uplastycznienia do linii pionowych przechodzących przez krawędzi podstawy fundamentu. σ_KR = c*M_C+γ*D*M_q+γ*B*M_γ ; M_D,M_C,M_B = f(). Obciążenie graniczne - stan graniczny oznacza taki stan obciążenia i naprężenia w rozpatrywanym elemencie lub układzie, dla którego zachodzi początek niestatecznego zniszczenia lub zaawansowanego płynięcia plastycznego, ogólnie niezdolność do przeniesienia dodatkowych obciążeń. Zgodnie z teorią nośności granicznej, pole naprężeń i wartość obciążenia w stanie granicznym nie zależą ani od stanu początkowego, ani od programu obciążenia. X

---