PRAWO MORZA

Prawo morza:

- określa status prawny obszarów morskich i statków
- reguluje zagadnienia korzystania z obszarów morza pełnego, znajdujących się poza zasięgiem zwierzchnictwa terytorialnego państw nadbrzeżnych
- unifikuje przepisy wewnętrzne dotyczące obrotu morskiego.
Prawo morza opiera się na zwyczaju międzynarodowym oraz umowach międzynarodowych, spośród których najpowszechniej stosowaną jest Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza sporządzona 10 grudnia 1982 w Montego Bay (tzw. Konwencja jamajska). W odniesieniu do Polski ważnym aktem prawnym jest również Ustawa z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej.

STATUS WSPÓLNEGO DZIEDZICTWA LUDZKOŚCI

Termin prawa międzynarodowego odnoszący się do tej części dorobku ludzkości, która nie podlega własności suwerennych państw. Kryteria wyróżnienia: wspólne dziedzictwo ludzkości nie może zostać zawłaszczone, wymaga systemu kierowania, gwarantuje udział w korzyściach wszystkim państwom świata, można go używać tylko do celów pokojowych, należy je zachować dla przyszłych pokoleń.
Należy do niego np. morze otwarte, dno mórz i oceanów poza terenem przynależnym konkretnemu krajowi, przestrzeń kosmiczna.
Za wspólne dziedzictwo ludzkości uznaje się też Antarktydę (choć wyraźne są tendencje do przejęcia jej przez sąsiadujące z nią kraje - Australię, Nową Zelandię, Chile, Argentynę, a także kraje niegdyś jako pierwsze organizujące wyprawy w tym kierunku). Również morze otwarte zaczyna być zmniejszane przez coraz większe strefy ekonomiczne. (do 200 tys. mil)

FUNKCJE MISJI DYPLOMATYCZNEJ

- reprezentowanie państwa wysyłającego;

- ochrona interesów i prowadzenie rokowań;

- informacja o państwie pobytu;

- rozwijanie przyjaznych stosunków.

POKOJOWE SPOSOBY ROZWIĄZYWANIA SPORÓW

Dyplomatyczne - państwa uczestniczące w sporze zachowują dla siebie aż do ostatniej fazy trwania sporu możliwość podjęcia ostatecznej decyzji.

1. rokowania, negocjacje

2. Dobre usługi - procedura pomocnicza

3. Mediacja - pośrednictwo

4. Komisje badań

5. Koncyliacja

Środki sądowe - obejmują postępowanie przed specjalnymi organami sądownictwa międzynarodowego, lub sądami polubownymi. Decyzje dla stron są wiążące.

1. Arbitraż - rozjemstwo - załatwienie sporu pomiędzy państwami za pomocą orzeczenia wydanego przez jeden lub więcej arbitrów wybranych przez strony. (swobodny wybór sędziów)

2. Arbitraż fakultatywny - oddanie sporu pod arbitraż, który wymaga zgody obu stron.

3. Arbitraż obligatoryjny - obowiązkowy - strony zgadzają się, że na żądanie jednej ze stron spór oddany będzie pod arbitraż

4. A. fakultatywny, zorganizowany - istnieje stały sąd rozjemczy

5. A. fakultatywny, niezorganizowany - strony wybierają arbitrów dla poszczególnych sporów, orzeczenie arbitrów jest wiążące

---