Stwierdziliśmy także, iż zachowanie społeczne nie daje się w pełni zrozumieć, jeśli
ograniczymy nasze obserwacje do fizycznych właściwości sytuacji. Zamiast tego musimy
spojrzeć na nią z punktu widzenia tych, którzy się w niej znajdują, by poznać, w jaki sposób
konstruują oni subiektywny obraz świata, który ich otacza (Griffin, Ross, 1991; Ross, Nisbett,
1991). Interpretacja oznacza, że pod uwagę bierze się nie to, co obiektywnie sytuacja zawiera,
lecz to, co ludzie z tej zawartości czynią. Na przykład sytuację, gdy ktoś do nas podchodzi,
klepie po plecach i pyta, jak się czujemy, możemy różnie zinterpretować.
Zależy to od tego, czy
pytanie zadał bliski przyjaciel, głęboko przejęty tym, że zbyt ciężko pracujemy, czy
przypadkowy znajomy, z którym mijamy się codziennie, albo sprzedawca samochodów
zamierzający nam sprzedać używane auto — mimo iż jest sformułowane w ten sam sposób
i zadane takim samym tonem. Jest nieprawdopodobne, by odpowiadając na pytanie zadane przez
sprzedawcę, szczegółowo mu opisywać bóle, które odczuwamy w nerkach.
Behawioryzm: szkolą psychologiczna, która utrzymuje, iż aby zrozumieć ludzkie zachowanie, wystarczy jedynie rozważyć nagradzające właściwości środowiska — to znaczy to, w jaki sposób pozytywne i negatywne wydarzenia w otoczeniu są związane ze specyficznymi zachowaniami
Psychologia postaci. Nacisk, który kładziemy na interpretację, bierze się z podejścia
zwanego psychologią postaci. Zaproponowana początkowo jako teoria wyjaśniająca, jak ludzie
spostrzegają świat fizyczny, psychologia postaci utrzymuje, że powinniśmy badać subiektywny
sposób, w jaki obiekt (Gestalt albo inaczej postać) pojawia się w umyśle człowieka, a nie
obiektywne, fizyczne właściwości, które zawiera. Na przykład, jedną z dróg do zrozumienia
tego, w jaki sposób ludzie spostrzegają namalowany obraz, byłoby rozebranie go na elementy
cząstkowe, takie jak dokładna liczba kolorów podstawowych zastosowana do różnych
fragmentów płótna, rodzaje pociągnięć pędzla wykorzystane do naniesienia farby i ich
odmienne kształty, a następnie próba określenia, jak te elementy zostały połączone przez
odbiorcę, by powstał całościowy obraz. Zgodnie jednak z psychologami Gestalt niemożliwe jest,
by zrozumieć sposób, w jaki obiekt jest spostrzegany, przez zwykłe zbadanie