DUCH ORGANIZACJI
W organizacji zarządzanej przez cele chodzi o to, aby „zwykli ludzie dokonywali rzeczy niezwykłych". O tym, czy jest to możliwe w praktyce, decyduje duch, czyli klimat organizacji. Z niego rodzi się motywacja do pracy, odwołująca się do ludzkich rezerw poświęcenia i wysiłku; od niego zależy, czy człowiek da z siebie wszystko, co w nim najlepsze, czy też będzie robił wszystko, byle tylko zbyć. Warunkiem wytworzenia właściwego ducha w zarządzaniu jest moralność. Wysokie morale organizacji wymaga stworzenia pełnych szans dla indywidualnej doskonałości. Dla dobra ducha w organizacji trzeba koncentrować się na siłach, które tkwią w ludziach, czyli na tym, co ktoś potrafi, nie zaś na tym, czego zrobić nie może. Nic ducha organizacji nie zniszczy bardziej niż skupienia uwagi na słabościach, zamiast na siłach ludzkich. W zarządzaniu trzeba konkretnych, jasnych praktyk. Muszą one wymagać budowania na mocnych stronach ludzi. Muszą motywować doskonałość. Ducha czerpie się ze sfery moralnej - dlatego jego podstawą jest prawość.
Zapewnienie organizacji właściwego ducha zarządzania wymaga stosowania się do następujących praktyk:
♦ Wymagania wysokiej wydajności,
♦ Wprowadzenia racjonalnego i sprawiedliwego systemu nagród i awansów,
♦ Precyzyjnego określenia kompetencji decyzyjnych zarządu,
♦ Wymagania od każdego, a zwłaszcza od kierowników bezwzględnej prawości, jednej kwalifikacji, którą do organizacji trzeba przynieść ze sobą z zewnątrz.
Dokonując oceny podwładnych należy bezwzględnie pamiętać, że nikt nie uczy się bez popełniania błędów. Ktoś, kto sam nie popełnia błędów, nie nauczył się jak je odpowiednio wcześnie wykrywać i w porę korygować.
Duch zarządzania rodzi się z góry. Na co dzień powinien przejawiać
się w:
♦ Ścisłym przestrzeganiu zasad postępowania i odpowiedzialności,
♦ Wysokich wymaganiach w sferze wydajności,
♦ Szacunku dla ludzi i ich pracy.