* dążenie do zapewnienia względnej stabilności - pominięto instytucie o niepewnej w przyszłości doniosłości społecznej;
—* dlatego pominięto instytucję hipotek i ksiąg wieczystych;
* dążenie do zwięzłości i zwartości kc i zamieszczenia jedynie instytucji ważnych z punktu widzenia społecznego i konstytucyjno-prawnego;
* praktyczny wzgląd legislacyjny - posługiwanie się techniką ustaw kompleksowych w niektórych przypadkach, a kc miał mieć tylko normy cywilnoprawne;
- KC regtilow’ał stosunki cywilnoprawne między wszystkimi podmiotami prawa cywilnego, w tym między jednostkami gospodarki uspołecznionej —* negatywne rozstrzygnięcie kwestii czy obrót uspołeczniony wraz z systemem reglamentujących go norm admimstracyjnoprawnych ma stanowić przedmiot odrębnej kodyfikacji lub gałęzi tzw. prawa gospodarczego tzw. jedność prawa cywibiego (wraz z wprowadzeniem szeregu swoistych dla tych podmiotów regulacji);
Podział kc
- dzieli się on na księgi:
* część ogóbia,
* własność i inne prawa rzeczowe.
* zobowiązania,
* spadki.
Forma
- wg Radwańskiego - staranna redakcja, syntetyczne sformułowania wolne od kazuistyki („wybitny twór polskiej kultury prawnej’)
Wantwy ideologiczne
- można BYŁO wyróżnić 2 warstwy (wyróżnione pod kątem merytorycznym:
* instytucje typowe dla ustroju socjalistycznego —* jak typologia własności ze zróżnicowanym systemem ochrony; typologia podmiotów, swoiste reguły obrotu między jednostkami gosp. uspoł., uwzględniające administracyjne formy zarządzania gospodarką narodową; klauzule generalne oraz inne zwroty ustawowe o zabarwieniu ideologicznym;
* klasyczne instymcje prawa cywilnego —* wzorowane na KZ, KH. prawie rzeczowym, spadkowym oraz na przepisach ogólnych prawa cywilnego z 1950 t. —* pomimo, że niektóre instytucje prawa zunifikowanego nie zostały zamieszczone w kc. jako niepotrzebne, lub zamieszczone w skróconej postaci, klasyczne prawo cywilne utrzymało się w kc, głównie dzięki utrzymaniu się rozległego sektora własności prywatnej (głównie na wsi);
- do 1989 r. zmiany niewiele zmieniające kc;