- dążenie do zapewnienia sobie szczęścia jest w pełni zgodne z interesem ogółu (szczęście społeczne jest sumą szczęść
indywidualnych obywateli)
- bogactwo jest jednym z największych źródeł przyjemności - im bardziej się bogacimy, tym większe jest szczęście społeczne
- wszelkie działania winny być oceniane z punktu widzenia ich użyteczności dla społeczeństwa (przyjemności, jaką dają one ludziom)
- więzienie Panopticon Państwo
- powinno dążyć do maksymalizacji szczęścia jak największej liczby obywateli jednocześnie minimalizując cierpienie jak największej
liczby obywateli
- zgodnie z założeniami utylitaryzmu, był zwolennikiem państwa użytecznego i taniego (krytyka rozbudowanego aparatu
państwowego i reliktów feudalnych)
- polityka jest zastosowaniem moralności do całego społeczeństwa (nie ma różnicy w treści zasad etycznych i politycznych)
- rząd utylitarny poprzez wprowadzenie dobrych praw (praw pozytywnych, bowiem odrzuca on istnienie prawa natury)
• bronią własności, zapewniają nietykalność, bronią równości obywateli
- równość - każdy z nas równą miarą szczęścia
- demokracja jest najlepszym systemem - interesy rządzonych i rządzących są w nim najbardziej zbliżone
- republika najlepiej i najpełniej realizowała zasadę równości Uprzedmiotowienie człowieka
- każdy człowiek ma tę samą wartość
• nie liczy się wola pojedynczego człowieka
- środek do realizacji szczęścia najliczniejszej grupy
- mniejszość może być uciskana, jeśli zapewni to szczęście większości (niedopuszczalne dla myśli politycznej liberalizmu)
- na te wady wskazał jako pierwszy John Stuart Mili Prawo
- prawo jest wyrazem woli suwerena, ogłoszonym w należyty sposób (prawo to ustawa)
- zrywa więc z koncepcją prawa naturalnego - poprzednik pozytywizmu prawniczego
- celem prawa jest ochrona praw podmiotowych jednostek, dla zapewnienia im możliwości pogoni za szczęściem, która jest sensem
życia ludzkiego
- powinno być proste, jasne i dostępne dla wszystkich
- prawo karne - zróżnicowanie kar i powiązanie kar z celami przestępstwa i cechami osobowymi sprawcy
- odrzucał idee kompromisu z tradycją feudalną
- reprezentował doktrynę jednoznacznie mieszczańską
- Bentham głosił zasadę równości wszystkich ludzi oraz podobieństwo ich natury
- uważał, że czyny i stosunki ludzkie powinny być oceniane ze względu na realny pożytek, jaki przynoszą jednostce i społeczeństwu
- głosił teorię „atomizmu społecznego" - społeczeństwo to luźny agregat jednostek, podobny do skupiska atomów, będący czymś
wtórnym w stosunku do wchodzących w jego skład indywiduów
- jego system etyki utyłitarystycznej opierał się na dwóch zasadach:
- zasada użyteczności
- zasada najwyższej szczęśliwości
- Bentham swoje etyczne rozważania rozciągał także na płaszczyznę rozważań społecznych (w tym na prawo)
- zasada użyteczności wyrażała również etyczną funkcję prawa w społeczeństwie oraz stawała się podstawą skutecznej,
racjonalistycznej polityki, która miała zabezpieczyć rozwój ekonomiczny społeczeństwa
- opowiadał się za racjonalnym prawem (prawo jest racjonalne, gdy jest użyteczne, tzn. potrafi obywatelom zapewnić
bezpieczeństwo, obfitość posiadania oraz równość)
- Bentham aprobował ustrój demokracji politycznej (sprzeciwiał się natomiast państwu monarchicznemu)