Wyrób maszyn był początkowo utrudniony brakiem odpowiedniego surowca. Dotychczasowa technika wyrobu żelaza opiera się na węglu drzewnym. Doprowadza to do dewastacji lasów w Anglii, do tego stopnia ze wprowadzono zakaz rozbudowy hut. Niedobór żelaza pokrywano importem ze Szwecji i Rosji. Zastosowanie do produkcji hutniczej węgla kamiennego nie przynosi początkowo oczekiwanych rezultatów aż do 1735r., kiedy węgiel ten wykorzystano w postaci koksu. Jest on tańszy, wydajniejszy i przyspiesza proces wytopu. Odtąd zaczyna się rozwój hutnictwa. Dalsze prace prowadzone są w kierunku osiągnięcia lepszych gatunków żelaza. Zostaje udoskonalony proces obróbki żelaza, wynaleziono młot parowy, walcarkę nowego typu. Przełomem stało się skonstruowanie mechanicznej tokarki i od tej chwili „maszyny produkują maszyny" Wszystkie te wynalazki upowszechniły wykorzystanie żelaza w gospodarce.
Skutki rewolucji przemysłowej:
Możemy mówić o skutkach ekonomicznych i społecznych.
Konsekwencje ekonomiczne:
• wzrost wydobycia węgla kamiennego, produkcji surówki żelaza oraz wyrobów bawełnianych,
• obniżenie kosztów produkcji w wyniku wzrostu wydajności pracy poprzez zmianę przede wszystkim jej organizacji (zastąpienie manufaktur fabrykami) fabryki zatrudniają coraz większą liczbę pracowników.
Wszystko to wzmacnia siłę gospodarczą Anglii, staje się ona potęgą ekonomiczną świata, eksportuje wyroby przemysłowe, importuje surowce i żywność, stosunek cen wywożonych i przywożonych jest dla Anglii bardzo korzystny, przy czym tania i masowa produkcja rozszerza rynki zbytu. Rosnący eksport pozwala na gromadzenie ogromnych kapitałów, Anglia umacnia swoją pozycję zarówno gospodarczo jak i politycznie. Zmienia się geografia gospodarcza Anglii. W wyniku koncentracji terytorialnej przemysłu hutnictwo i cały przemysł metalowy skupia się w zagłębiach węglowych, przemysł bawełniany w środkowo-zachodniej Anglii. Koncentracji przemysłu towarzyszy koncentracja ludności, wzrasta ona w okręgach przemysłowych, rozwijają się osady fabryczne i wielkomiejskie skupiska ludności. Anglia przechodzi od społeczeństwa agrarnego do społeczeństwa przemysłowego, w którym większa cześć dochodów wytwarzana jest w przemyśle. Następuje tez przejście od gospodarki tradycyjnej do nowoczesnej, dynamicznej, podlegającej ciągłym zmianom.
Konsekwencje społeczne:
Wykształcenie się nowej klasy społecznej w wyniku rozwoju fabryk - proletariatu fabrycznego. Są to ludzie nie posiadający środków utrzymania, sprzedający własną siłę roboczą.