Ciałka Golgi’ego i ich funkcja odruchowa
Do pewnego stopnia dzieje się tak, że im mięsień jest bardziej rozciągany, tym silniejszy jest jego skurcz. Jednak wtedy kiedy rozciąganie nie jest wystarczająco silne, skurcz nagle ustaje i mięsień rozkurcza się. Rozkurcz w odpowiedzi na silne rozciągnięcie nazwano odwróconym odruchem na rozciąganie lub hamowaniem autogennym. Receptorem dla odwróconego odruchu na rozciąganie jest narząd ścięgnisty Golgiego. Narząd ten zbudowany jest z przypominającego siatkę zbioru kolbkowatych zakończeń nerwowych położonych śród wiązek włókien ścięgna. Na jeden narąd ścięgnisty przypada od 3 do 25 miocytów. Włókna nerwowe biegnące od narządu ścięgnistego Golgiego tworzą grupę zmielinizowanych, szybko przewodzących czuciowych włókien nerwowych typu lb. Pobudzenie włókienlb doprowadza do powstania postsynaptycznych potencjałów hamujących (IPSPs) w neuronach ruchowych unerwiających mięsień. Włókna Ibmają zakończenia w rdzeniu kręgowym na interneuronach hamujących oddających swoje wypustki do neuronów ruchowych. Mają też one połączenia o charakterze pobudzającym z neuronami ruchowymi unerwiającymi mięśnie antagonistyczne. Ponieważ narządy ścięgniste Golgiego w przeciwieństwie do wrzecionek są połączone szeregowo z miocytami ulegają pobudzeniu zarówno w czasie biernego rozciągania, jak i w czasie czynnego skurczu mięśnia. Narządy ścięgniste Golgiego charakteryzuje niski próg pobudliwości. Podczas biernego rozciągania są one pobudzane w niewielkim stopniu, ponieważ bardziej podatne na rozciągnie są miocyty. Narządy ścięgniste Golgiego wymagają silnego rozciągania, które doprowadza do rozkurczu rozciąganego mięśnia. Pomimo to wyładowania podczas skurczu mięśnia powstają w sposób regularny Narząd ścięgnisty Golgiego działa jako przekaźnik w pędi sprzężenia zwrotnego regulującej długość mięśnia.