- Polityka socjalna stanowi tylko część - element polityki społecznej (sytuacja charakterystyczna dla następujących modeli polityki społecznej):
• Instytucjonalnego -> zwanego też redystrybucyjnym, socjaldemokratycznym
• Socjal-liberalnego -> zwanego też motywacyjnym, służebnym, konserwatywno-korporacyjnym
- Polityka społeczna sprowadza się do polityki socjalnej (w przypadku modelu rezydualnego, zwanego inaczej marginalnym, liberalnym)
Polityka społeczna - polityka socjalna (cechy konstytutywne)
Polityka społeczna:
• Kształtuje ogólne warunki pracy i bytu ludzkości, pożądane struktury społeczne oraz stosunku społeczne
• Dotyczy wszystkich grup ludności i ma prowadzić do takiej sytuacji, w której całe społeczeństwo funkcjonuje sprawnie i efektywnie
• Dąży do zaspokojenia potrzeb ludności na poziomie społecznego optimum Polityka socjalna:
13 Kształtuje warunki pracy i bytu ludzi, którzy potrzebują pomocy w zaspokojeniu podstawowych potrzeb życiowych, takich jak: praca, dochód, żywność, mieszkanie, opieka zdrowotna
0 Dotyczy przede wszystkim tzw. grup ryzyka socjalnego, czyli osób biednych, chorych, niepełnosprawnych, bezrobotnych, starych, żyjących w rodzinach patologicznych
0 Dąży do wyrównania szans w rozwoju jednostek rodzin i środowisk oraz do zaspokojenia potrzeb, przynajmniej na poziomie minimum socjalnego
Problem potrzeb w polityce społecznej
Trudności w konceptualizacji pojęcia potrzeb (wybrane przyczyny):
- stosowanie go na gruncie różnych nauk społecznych (psychologii, ekonomii, pedagogiki, politologii)
- zróżnicowanie dla poszczególnych osób, grup, środowisk i społeczeństw
- charakter dynamiczny potrzeb
Propozycja definicji, która może być wykorzystywana na gruncie różnych nauk społecznych:
0 Potrzeba jest to obiektywna konieczność przyswajania dóbr przyrody i produktów pracy, bez których nie może funkcjonować ani jednostka ani społeczeństwo
0 Potrzeba jest to subiektywne odczucie braku zaspokojenia, pożądania określonych przedmiotów lub warunków