76789

TEORIE UCZENIA SIĘ - I. Pawłów

Zmiany rozwojowe mają charakter Ciągłych zmian ilościowych; ludzkie zachowanie jest bardzo plastyczne, które jest ograniczone przez biologię i od zdarzeń które nam towarzyszą. Rozwój rozpatrywany jest liniowo, poprzez nabywanie kolejnych doświadczeń. Głównym prawem jest prawo uczenia się. Zmiany nie są traktowane jako funkcja wieku ale są skutkiem stymulacji zewnętrznej i procesu uczenia się. Akcent kładziony jest na otoczenie dziecko. Nie zaprzecza się informacją zawartym w genach ale możemy zmieniać zachowania.

a)    Warunkowanie klasyczne - zasada uczenia się polegająca na wywołaniu istniejących już reakcji nowymi sygnałami

b)    Bodziec bezwarunkowy (naturalny, niewyuczony)

c)    Reakcja bezwarunkowa (naturalna, niewyuczona)

Pogłaskanie dziecka po policzku powoduje, ze odwraca głowę i zaczyna ssać.

d)    Bodziec warunkowy (wyuczona)

e)    Reakcja warunkowa (wyuczona, pojawiająca się w wyraźnym związku z bodźcem warunkowym)

f)    Rola warunkowania klasycznego w wyuczeniu się reakcji emocjonalnych; istotne w okresie niemowlęcym <kojarzenie pozytywnych i negatywnych emocji z postaciami>

Teoria uczenia się B. Skinner

Warunkowanie instrumentalne - uczenie podejmowania lub unikania zachowań ze względu na ich konsekwencje

Wzmocnienie prowadzi do wzrostu częstości wykonywania jakiejś reakcji; wzmocnienie pozytywne - poprzez pojawienie się określonego zjawiska po wykonaniu reakcji, wzmocnienie negatywne - poprzez usunięcia w wyniku reakcji jakiegoś działającego zjawiska lub niedopuszczenie do pojawienia się określonego czynnika przez uprzednie wykonanie reakcji

Kara - gdy konsekwencje wykonania jakieś reakcji doprowadzą do zmniejszenia się częstości wykonywania tej reakcji

Wygaszanie - zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia pewnych reakcji przez stały brak wzmocnienia

Wzmocnienie cząstkowe - wzmacnianie nie w we wszystkich, ale tylko w niektórych sytuacjach

Bandura

o Uczenie nie wymaga bezpośredniego wzmocnienia

o Uczenie się przez obserwację lub modelowanie - uczenie poprzez przyglądanie się jak inna osoba wykonuje daną czynność i doświadcza wzmocnienia lub kary. o 4 czynniki decydujące o uczeniu się na podstawie obserwacji: