78163

Dr. Ewa Feder- Sempach Seminarium licencjackie Pytania egzaminacyjne

Target zones - pasmo bazowe - porozumienie zawarte przez dwa lub więcej państw, które ustalają w wersji miękkiej poufne marże wahań i zobowiązują się do utrzymywania swych walut w określonych marlach. W wersji twardej marle te podawane są do publicznej wiadomości. Target zones były powszechnie ulywane w Europejskim Systemie Walutowym w latach 90., wielu ekonomistów uwala, ze Polska i inne kraje kandydujące do strefy euro, powinny zawrzeć porozumienie o pasmach bazowych z EBC

ZaletyJiuiaQtti.tafy.Lti;

-    ograniczają ryzyko kursowe, stabilizują warunki handlu

-    stabilizacja przepływów kapitałowych w normalnych warunkach ekonomicznych i przy stabilnym dyferencjale stóp procentowych -przepływy kapitałów są indukowane najczęściej przez następujące przyczyny:

S wzrost ryzyka kraju

* dyferencjał stóp procentowych - gdy wzrasta różnica między podstawowymi stopami procentowymi w kraju i zagranicą zwiększa się przepływ kapitału S zmiany kursu walutowego

Wady systemu stałych Kursów;

niebezpieczeństwo kryzysów walutowych

-    wysokie koszty interwencji walutowych

-    ograniczenia nakładane na krajową politykę monetarną - wprowadzenie kursów stałych ogranicza elastyczność krajowej polityki monetarnej

Kursy płynne:

-    Mają ustalony parytet lub kurs centralny lub nie

-    Nie ma określonych marł wahań

Bank centralny nie ma obowiązku interweniowania na rynku walutowym

-    W przypadku wyznaczania kursu centralnego zmiana tego kursu dokonuje się przez dewaluacje i rewaluacje Proces deprecjacji i aprecjacji waluty nie jest niczym ograniczony

Dzielimy na:

Kurs niezależny płynny - nie ma marż wahań, władze monetarne nie mają obowiązku interweniować na rynku walutowym

-    Kurs płynny kierowany - władze monetarne ustalają niepublikowane marże wahań i starają się bronić zmian kursów w tych marżach. Cechą charakterystyczną jest to, że mogą być zmieniane - operatorzy rynkowi nie wiedzą, jak będą one zmieniane

Błock floating - zbiorowy płynny - stosowany w UE w latach 70.-90., dywersyfikuje się szerokość marż wahań między waliKami należącymi do porozumienia regionalnego, a szerokością marż wahań w stosunku do krajów trzecich

Zalety kursu płynnego:

-    ochrona przed destabilizującymi przepływami kapitału w okresie niepokojów walutowych - polega ona na tym, że kursy płynne zwiększają ryzyko kursowe dla inwestorów finansowych, a tym samym mogą zniechęcać do zawierania transakcji o charakterze spekulacyjnym

Niskie koszty utrzymywania takiego reżimu kursowego - wynikają z tego, że BC nie jest zobowiązany do interwencji na rynkach walutowych.

-    Niezależność monetarna - wynika z tego, że polityka stopy procentowej i polityka podały pieniądza się są zakłócane interwencjami walutowymi i konieczności obrony kursu. Interwencje chroniące przed aprecjacją waluty krajowej mogą zwiększać podaż pieniądza, zakłócać poziom bazy monetarnej.

Wady kursu płynnego:

destabilizacja warunków handlu poprzez ryzyko kursowe

zmienność kursu może być samoistną przyczyną przepływu kapitału o charakterze spekulacyjnym Obecnie kursy walutowe podzielone sa na trzy grupy:

-    hard peg - pozostały takie same z dodatkowym podpunktem: porozumienia wykluczające używanie własnej waluty softpeg

floating - zmieniono klasyfikację na dwa kursy (niezależny płynny i kierowany płynny) na kurs płynny (odpowiednik kierowanego) i kurs wolny płynny (floating, odpowiednik kursu niezależnego)

MFW wyróżnił 8 rodzajów kursów walutowych:

1)    Porozumienie walutowe wykluczające istnienie pieniądza krajowego - władze monetarna decydują się na mocy umowy międzynarodowej na używanie waluty zagranicznej jako oficjalnego środka cyrkulacji i środka płatniczego.

2)    Zarząd walutowy (currency board) - kraj zobowiązuje się do wprowadzenia wymienialności pieniądza krajowego w stosunku do określonej waluty zagranicznej

3)    Konwencjonalne stałe kursy walutowe - waluta krajowa jest oficjalnie lub nie, połączona stałym kursem z walutą międzynarodową lub koszykiem walutowym

4)    Kursy stale z marżami wahań - podobny do pkt. 3. Główna różnica to szerokość marż wahań