7803160091

Dr. Ewa Feder-Sempach Seminarium licencjackie Pytania egzaminacyjne

5. MIĘDZYNARODOWA REGIONALNA INTEGRACJA GOSPODARCZA

1.    Łączenie przedsiębiorstw w formie fuzji, koncernów, trustów i kartel i;

2.    Łączenie odrębnych gospodarek krajowych w rozleglejsze regiony gospodarcze.

Międzynarodowa regionalna Integracja gospodarcza - oznacza proces tworzenia się trwałych, strukturalnych powiązań między gospodarkami grupy państw, w wyniku którego powstaje nowy, jakościowy organizm ekonomiczny. Z definicji wynika, że międzynarodową integrację gospodarczą można rozumieć dwojako:

-    jako proces

-    jako stan rzeczy

Cele międzynarodowej integracji gospodarczej:

Integracja nie jest celem samym w sobie, lecz stanowi środek służący osiągnięciu celów, przede wszystkim politycznych, w mniejszym stopniu ekonomicznych. Są to cele:

Polityczne - bezpieczeństwo (wewnętrzne i zewnętrzne). Wprowadzenie i utrzymanie demokratycznych rządów Ekonomiczne - zwiększenie dobrobytu

Podstawowe uwarunkowania międzynarodowej integracji gospodarczej:

Procesy integracji mają charakter powszechny ale nie wszędzie przebiegają z równym powodzeniem, ponieważ wymagają zaistnienia określonych warunków. Są to:

odpowiednia infrastruktura ekonomiczna w państwach zmierzających do integracji, w tym rozwinięta sieć usług transportowych i komunikacyjnych

potencjalna komplementarność gospodarek, tj. podatność struktur gospodarczych na dostosowania prowadzące do ukształtowania się wzajemnych specjalizacji

prointegracyjna polityka państw (polityka regionalizmu) stwarzająca odpowiednie ramy traktatowe i instytucjonalne dla integracji. Wyrazem takiej polityki jest zawieranie regionalnych umów handlowych, których treścią jest liberalizacja barier handlowych między państwami - sygnatariuszami

Pła^czyzny międzynarodowej Integracji gospodarczej;

Międzynarodowa Integracja gospodarcza jest procesem zachodzącym na dwóch płaszczyznach: na płaszczyźnie rynku na płaszczyźnie polityki

Na płaszczyźnie rynku tzw. Integracja negatywna, polega na liberalizacji tych rynków tzn. na znoszeniu barier utrudniających swobodny przepływ dóbr, usług, kapitału. Otwarcie dostępu do rynków pozwala na zainicjonowanie procesu wzajemnego dostosowania się gospodarek.

Na płaszczyźnie polityki tzw. Integracja pozytywna, polega na koordynacji lub ujednolicenia polityki gospodarczej i pozagospodarczej w różnych dziedzinach, w celu upodobnienia warunków funkcjonowania tych dziedzin w poszczególnych państwach.

Formy międzynarodowej integracji:

Strefa wolnego handlu - polega na zniesieniu ceł i barier pozacelnych w handlu między państwami członkowskimi, przy zachowaniu niezależności tych państw w kształtowaniu ich polityki handlowej wobec państw trzecich.

Unia celna - polega na zniesieniu ceł i barier pozacelnych w handlu między państwami członkowskimi oraz na wprowadzeniu wspólnej zewnętrznej taryfy celnej wobec państw trzecich.

Wspólny rynek - oznacza swobodę przemieszczania się towarów, usług i czynników produkcji między państwami członkowskimi oraz ich wspólną zewnętrzną regulację tych państw, odnoszących się do obrotów towarami, usługami i czynnikami produkcji z państwami trzecimi.

Unia gospodarcza - oznacza wspólny rynek w ramach którego ma miejsce zaawansowania koordynacja lub ujednolicenie najważniejszych dziedzin polityki gospodarczej oraz ustawodawstwa gospodarczego.

Unia walutowa - oznacza powiązania walut państw członkowskich za pomocą ustanowienia sztywnych kursów walutowych lub wprowadzenie wspólnej waluty w tych państwach. Atrybutem unii walutowej jest wspólna lub wysoce skoordynowana polityka pieniężna oraz swobodne przepływy kapitału.

Unia gospodarcza i walutowa-łączy wsobiecechy charakterystyczne unii gospodarczej i unii walutowej. Rozwój obu form integracji może być równoległy, ze względu na bliskie powiązania polityki pieniężnej (wspólnej lub zharmonizowanej) lub makroekonomicznej (wspólnej lub zharmonizowanej).