jednakowo, bez względu na ich przekonania religijne, światopoglądowe czy filozoficzne jednocześnie wstrzymując się przed akceptacją zasad jednej religii bądź światopoglądu lub filozofii jako jedynie prawdziwej. Oznacza to również zakaz dyskryminacji jednostek lub grup ludzkich nie podzielających założeń ideologicznych elity rządzącej. Po wtóre jako formuła neutralności państwa wobec religii w sensie zamkniętym, co oznacza eliminację wszelkich elementów uzewnętrzniania przez ludzi swych przekonań religijnych z życia publicznego polegającą między innymi na zakazie zamieszczania symboli religijnych w lokalach państwowych.
W celu uniknięcia sprzeczności, do Konstytucji wpisano formułę kompromisową
przejawiającą się w ..bezstronności władz publicznych.....zapewnienie swobody
wyrażania.. . Demokratyczne państwo świeckie, które ma być stabilne, nie może być zawieszone w pustce aksjologicznej, ale powinno mieć legitymizację w podstawowych wartościach etycznych. Konstytucja stwierdza iż władze publiczne traktują jednakowo wszystkie przekonania religijne, światopoglądowe, filozoficzne a problem systemu wartości nie jest określony i musi być rozpatrywany w każdej sprawie w drodze permanentnego dialogu społecznego i konkurencji między wyrazicielami różnych opcji religijnych, światopoglądowych i filozoficznych.
Zasady poszanowania autonomii i niezależności państwa i związków wyznaniowych oraz współdziałania między nimi
Art. 25 ust. 3 „Stosunki między państwem a kościołami i innymi związkami wyznaniowymi są kształtowane na zasadach poszanowania ich autonomii oraz wzajemnej niezależności każdego w swoim zakresie, jak również współdziałania dla dobra człowieka i dobra wspólnego”
Przedstawiona wyżej formuła konstytucyjna z art. 25 ust. 3 wyraźnie koresponduje z art. 1 Konkordatu: „Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska potwierdzają, że Państwo i Kościół Katolicki są - każde w swej dziedzinie - niezależne i autonomiczne oraz zobowiązują się do pełnego poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach i we współdziałaniu dla rozwoju człowieka i dobra wspólnego".
Obie zasady są praktycznie takie same, a różnią się jedynie stopniem szczegółowości. Ujęta w Konstytucji ma charakter generalny, to znaczy określa stosunek państwa do wszystkich kościołów i związków wyznaniowych, podczas gdy zasady konkordatowe dotyczą stosunków konkretnie państwa i Kościoła katolickiego.
Zasada poszanowania autonomii i niezależności kościoła i państwa
Pojęcie autonomii występuje w powiązaniu z niezależnością która to stanowi najwyższy stopień autonomii, jednakże autonomia każdej społeczności pojmowana
2