zorganizowani rewolucjoniści, bez względu na ich społeczne pochodzenie (przywódcza rola „wybitnych” i charyzmatycznych jednostek)
• organizacja partii, głosił, winna być oparta na zdeterminowanych, zawodowych rewolucjonistach, poddanych dyscyplinie i gotowych do poświęceń (struktury partii me powinny być demokratyczne, a oparte wyłącznie na wewnętrznej dyscyplinie)
• taki pogląd, na organizację partii, doprowadził w rosyjskim ruchu socjaldemokratycznym do rozłamu na mienszewików (opowiadających się za demokratyzacją partii) i bolszewików (opowiadających się za koncepcją Lenina)
• partie typu bolszewickiego stały się obowiązującym modelem dla ruchu komunistycznego nie tylko w państwach obozu socjalistycznego, ale i na całym święcie
a rewolucja proletariacka i warunki jej powodzenia:
• Lenin uważał rewolucję proletariacką za nieuchronną i nieuniknioną, zwalczał reformistów i rewizjonistów, którzy sądzili, że sprawa rewolucji w Rosji jest odległa ze względu na mglisty rozwój kapitalizmu
• początkowo aprobował ideę rewolucji burżuazyjno-demokratycznej popartej przez ruch socjaldemokratyczny, której rezultatem powinna być dyktatura proletariatu i chłopstwa (sojusz z chłopstwem Lenin uznawał za etap przejściowy)
• za drugie źródło poparcia i wzmocnienia dążeń rewolucyjnych uważał Lenin ogłoszenie programu w sprawie zniesienia ucisku narodowościowego (jednakże nie aprobował wszystkich żądari narodów uciskanych przez carat do samostanowienia)
• trzeci element wysunięty przez Lenina to postulat wykorzystania I wojny światowej i dążeń do jej zakończenia w celu przeprowadzenia rewolucji, głosił, że wojna to skutek imperialistycznej polityki, a zatem obowiązkiem mchu robotniczego powinno być zwalczanie wojny, jednak nie hasłami pacyfistycznymi, ale wznieceniem wojny domowej i rewolucji (Lenin propagował koncepcję „wojny jako kontynuatorki polityki innymi środkami”, bronił również wszelkich przejawów zbrojnej ekspansji ruchu robotniczego na inne kraje - rewolucja światowa)
a Lenin o dyktaturze proletariatu, państwie i prawie:
• zagadnieniami dotyczącymi państwa i prawa Lenin zajął się w okresie kryzysu politycznego, przewidywał wiodącą rolę partii bolszewickiej
• analizował niemal wszystkie wypowiedzi Marksa i Engelsa dotyczące państwa i prawa
• Lenin obstawał przy ujmowaniu państwa wyłącznie jako instytucji klasy panującej:
1 państwo jest produktem i przejawem nieprzejednanego charakteru przeciwieństw klasowych
2 państwo jest to specjalna organizacja siły, organizacja przemocy w celu dławienia jakiejś klasy
(każde państwo jest dyktaturą, bez względu na formę sprawowania władzy
• logiczną konsekwencją było stwierdzenie, że komunizm musi oznaczać - skoro jest on zniesieniem przeciwieństw klasowych - także zniesienie państwa (Lenin przewidywał, że w społeczeństwie nie będzie odrębnych organów władzy, nie będzie także prawa, gdyż przestrzeganie elementarnych norm zostanie wymuszone przez spontaniczny przymus społeczny)
• nowością w poglądach Lenina było rozwinięcie idei dyktatury proletariatu (miała ona stanowić okres przejściowy między kapitalizmem a komunizmem):
1 twierdził, że dyktatura proletariatu nie może się posłużyć starą formą państwa, nie może być
pogodzona z parlamentaryzmem, z zasadą podziału władz, z powszechnym prawem wyborczym i z
równością wobec prawa