deklaracja oczywiście była niezgodna z konstytucją bo zgodnie z art. 2 konstytucji z 1958r lud korsykański, składający się na naród francuski jest sprzeczny z konstytucja, która nie zna innego pojęcia, jak tylko lud francuski
FRANCUSKIE PAŃSTWO NARODOWE A MNIEJSZOŚCI JĘZYKOM FRANCJI
- 1996r. prezydent Jaques Chirac po raz pieiwszy zrywa z tradycją i usiłuje znaleźć jakąś furtkę do podpisania przez Francję Europejskiej Karty języków regionalnych i mniejszościowych
- Rada Konstytucyjna orzekła w oparciu o art. 2 Konstytucji, że wprowadzenie tej karty spowoduje bałagan spowoduje bałagan w zasadzie konstytucyjnej według której francuski jest językiem Republiki, co wyklucza używanie języków mniejszościowych w prawie i administracji
- według różnych językowych badań szacunkowych na terytorium Francji metropolitarnej (cześć europejska + Korsyka) znajduje się co najmniej siedem mniejszości narodowych, wyróżniających się innym językiem niż francuski:
• Korsykańska -150.000
• KataJońska - 200.000
• Baskijska - 80.000 - 150.000
• Bretońska -1.000.000
• Flamandzka - 50.000- 80.000
• Alzacka wraz z grmanofońskimi lotaryngczykami - ponad 1.500.000
• Okcytańska - 3.000.000
- ustawa o ochronie języka francuskiego
ZAGADNIENIE REGIONALNE FRANCJI
- Francja podzielona na silne centrum polityczne w Paryżu i ponad 35.500 samorządów gminnych -100 departamentów
- 26(w tym 4 zamorskie) regionów
• pomiędzy szczeblami samorządowymi nie ma podporządkowania, podlegają bezpośrednio stolicy
- dla usprawnienie administracji rząd jest reprezentowany wobec gmin w terenie w formie prefektury
- regiony o pewnych tendencjach integralnych:
• Languedoc - Roussillon - przeznaczył na język okcytański 4 miliony franków
• Lotaryngia - 2 miliony
• Bretania - na manifestacje i kulturę bretońską 48milionów franków, na sam język 5,2 miliona franków
- organizacja, która supia regionalne siły polityczne o mocnych cechach integralnych - federacja Rśgions et Peuples Solidaires - skupia kilka politycznych Patrii regionalnych: domaga się takiego podziału terytorialno - administracyjnego kraju, który uwzględniałby tożsamośdowo - narodową specyfikę Francji
NARODY BEZ PAŃSTWA (AUTOCHTONICZNE) CAŁKOWICIE W ENKLAWIE PAŃSTWA FRANCUSKIEGO
BRETONCZYCY
- Bretania, nazwa własna Breizh
- nazwa własna języka bretotiskiego celtyckiego - brezhoneg
- nazwa własna języka bretoiiskiego gaHo - romaiiskiego - ,galó"
- od 1532r. po śmierci Anny Bretońskiej, na mocy tratkatu unijnego z Francją Bretania była prowincja cieszącą się aż do czasów Rewolucji szeroką autonomią
- kraj o specyficznej kulturze i niepowtarzalnym folklorze
- został poddany przez jakobinów całkowitej „francyzacji" i frankonizacji
GRANICE GEOLINGWISTYCZNE
- granica zachodnia, północna i południowa - Ocean Atlantycki
- granica wschodnia - wyraźne różnice między językiem celtyckim a romańskim, zaś granica języka gaiło, którym mówią Bretończycy „wschodni", rozmywa się w zetknięciu z dialektami oll, które dały początek współczesnej francuszczyźnie