83022

■    Regulacja handlu zagranicznego jest konieczna ze względów obronnych.

■    Rząd ma obowiązek dbać o bezpieczeństwo wewnętrzne i zewnętrzne kraju, budować i utrzymywać drogi i szkoły.

■    Smith obwarował swoją argumentację na rzecz polityki leseferyzmu zastrzeżeniem, że rząd powinien dostarczać dobra, które przynoszą wielkie korzyści społeczne, lecz nie są dostarczane przez tynki piywatne, ponieważ ich zyskowność jest niedostateczna.

Koncepcje nieingerencji państwa w sprawy gospodarcze dominowały do rozpoczęcia I wojny światowej i były głoszone przede wszystkim przez kraje uprzemysłowione (najbardziej rozwinięte). W okresie wojny wzrosła rola gospodarcza państwa, zwiększył się zarówno jej zakres, jak i struktura stosowanych metod oraz instrumentów ingerencji. Po zakończeniu I wojny światowej nastąpiło ograniczenie ingerencji państwa w sprawy gospodarcze. Jednak zachowana została ingerencja na rynku pracy, subwencjonowanie nowoczesnych gałęzi przemysłu, polityka regionalna itd. Analogicznie problem ten przejawiał się po II wojnie światowej. Skutkiem tego był wzrost zakresu ingerencji w stosunku do okresu sprzed I wojny światowej. Ograniczoną ingerencję stosowano w latach 1918-1929, czyli do początku wielkiego kiyzysu światowego lat 1929-1933. poczynając od tego okresu zaczyna się trend rosnącej ingerencji państwa w sprawy gospodarcze w krajach wysoko rozwiniętych gospodarczo. W następnych latach podstawą teoretyczną ingerencji stała się teoria J.M Keynesa - teoria interwencjonalizmu państwowego. Teorię interwencjonizmu stworzył John Maynard Keynes w 1936r, który twierdził, że w okresie dekoniunktury państwo może łagodzić jej skutki społeczne i ekonomiczne, stabilizować i korygować rynek oraz eliminować wady gospodarki czysto wolnorynkowej. Twierdził też, że dwiema najważniejszymi wadami kapitalizmu są:

■    Niezdolność do realizowania pełnego zatrudnienia oraz dowolny i niesprawiedliwy podział bogactwa i dochodów.

Istotą propozycji Keynesa w zwalczaniu wielkiej depresji było:

1.    zaprzeczenie skuteczności tradycyjnych środków, takich jak polityka łatwego pieniądza

oraz obniżki płac nominalnych

2.    propozycja, by rząd zastosował finansowanie z deficytu budżetowego dokonując

wydatków na roboty publiczne.

Interwencjonizm to teoria ekonomiczna zalecająca bezpośrednie interwencje państwa w rynek.

Interwencjonizm może przybierać różne formy. Może to być:

•    bezpośrednie finansowanie niektórych inwestycji gospodarczych z kasy państwowej, np. budowy autostrad

•    "ratowanie" upadających przedsiębiorstw przez preferencyjne kredyty, oddłużanie

•    bezpośrednie dotacje do nierentownej produkcji lub usług

•    skupowanie przez państwo nadmiaru niektórych towarów i ich późniejsze sprzedawanie w celu utrzymania stałego poziomu cen.

•    posiadanie pakietów akcji wybranych przedsiębiorstw oraz emisja własnych papierów wartościowych (np. obligacji)

•    bezpośrednia interwencja państwa w rynek walutowy - polegająca np. na utrzymaniu kursu własnej waluty przez wykupywanie obcych walut na rynku wewnętrznym

•    wprowadzanie monopolu państwowego w niektórych sektorach gospodarki, np. produkcji mocnych alkoholi

•    obrona słabszych podmiotów rynku przed silniejszymi

•    podejmować różne zadania stabilizacyjne przeciwdziałając bezrobociu

•    płynną regulację podstawowych stóp procentowych