POWIERZCHNIE ODNIESIENIA
Geoida rzeczywista - fizyczna powierzchnia Ziemi, nie da się przedstawić jej modelem matematycznym, więc nie nadaje się do wykorzystania jako powierzchnia odniesienia.
Powierzchnia odniesienia powinna spełniać następujące warunki: powinna przebiegać jak najbliżej geoidy rzeczywistej - powinna dać się wyrazić wzorami matematycznymi, aby można było prowadzić na niej obliczenia
a) geoida zerowa - przedłużenie średniego poziomu mórz i oceanów pod lądami; jest to powierzcluiia ekwipotemcjalna (o stałym potencjale), wyznaczana mechanicznie (średni poziom morza wyznacza się za pomocą mareografów); geoida zerowa jest bardzo skomplikowana matematycznie, nie spełnia więc 2. warunku, służy jednak jako poziom odniesienia w niwelacji precyzyjnej.
b) elipsoida trój osiowa
Pizekroje: południkowy i równoleżnikowy' mają kształt elips. Elipsoida trójosiowa jest dobrym przybliżeniem, jednak jest bardzo skomplikowana matematycznie, więc jest używana tylko w pracach naukowo-badawczych "najwyższej próby".
c) elipsoida dwuosiowa (obrotowa) - powstaje wskutek obrotu elipsy wokół malej osi (bb); przekroje południkowe to elipsy, równoleżnikowe to kola; jest to główna elipsoida w geodezji wyższej.
d) kula - wystarcza w niektórych zagadnieniach - zależy od kryteriów dokladnościowych np :skali (kartografia małoskalowa)
e) płaszczyzna - styczna w środku obszaru - wystarcza dla małych obszarów [a, b. c. d. e - kolejne przybliżenia powierzclmi Ziemi]