Cele polityki społecznej
1. Kształtowanie odpowiednich warunków pracy i bytu ludności
• Gdzie podstawy zapewniające społeczne zaspokajanie swoich potrzeb,
• Dobre warunki w środowisku pracy.
2. Kształtowanie prorozwojowych struktur społecznych
• Kształtowanie struktury rodziny zapewniającej zastępowalność pokoleń (obecnie zwiększone ze względu na wydłużenie wieku życia),
• Odpowiednia struktura wykształcenia ludności i struktura zawodowa jako niezbędne dla realizacji bieżących i strategicznych zadań rozwojowych
• Odpowiednie warunki kreacji kapitału ludzkiego oraz jego przygotowanie do pracy.
3. Kształtowanie sprawiedliwych stosunków międzyludzkich
• Oparte na zasadzie sprawiedliwości społecznej i równości szans na starcie życia zawodowego poprzez odpowiednie prawo.
Gospodarka rynkowa nie tworzy barier dla legalnych dochodów - rozpiętość w dochodach jest i będzie powiększać się.
Inne ujęcia celu polityki społecznej:
• Poprawa pozycji grup słabych ekonomicznie i społecznie oraz zapobieganie ryzykom zagrażających ich egzystencji (H. Lampert)
• Organizacja postępu społecznego (J. Danecki)
• Obrona przed niezaspokojeniem elementarnych i rozwojowych potrzeb człowieka (J. Supińska)
• Łagodzenie nierówności i ubóstwa, minimalizowanie społecznego ryzyka i optymalizacja podziału pomyślności (G. Esping - Andeisen)
2 klasy celów:
• Związane z likwidacją zła społecznego (np. łagodzenie i usuwanie ubóstwa) -wcześniejsze i mniej ambitne;
• Związane z kreowaniem dobra społecznego (np. urzeczywistnianie spraw społecznych, optymalizacja podziału pomyślności), -późniejsze, niekiedy rewolucyjne.
„Cel” wyznaczanie „celów”
• Określanie celów polityki społecznej należy do nauki, która może odpowiadać na pytanie: jak być powinno? Krzeczkowski;
• Kategoria celu może być stosowana do opisywania i wyjaśniania działania, spełnia nie tylko normatywne funkcje;
• Dominuje definiowanie polityki społecznej poprzez pozytywne cele.
Cele i środki
Cel: ograniczanie zła społecznego -