B. Poskrobko, T. Poskrobko, K. Skiba, Ochrona biosfery, PWN, Warszawa 2007
• zapach - oznacza się go opisowo, np. stęchły, zgniły; często oznacza się próg zapachu, podając wielokrotność rozcieńczenia, przy którym zapach przestaje być wyczuwalny;
• zawiesiny - substancje zawieszone w ściekach (dzielimy na łatwo opadające, po dwóch godzinach opadają na dno, i trudno opadające, opadają po czasie dłuższym niż dwie godziny);
• zawartość związków azotowych - rozróżnia się w ściekach: azot organiczny (zawarty w związkach organicznych), azot albuminowy (charakterystyczny dla mniej trwałych związków białkowych), azot amonowy (powstający w pierwszym etapie mineralizacji azotowych związków organicznych), azot azotynowy i azotanowy, które są dalszymi związkami mineralizacji; zawartość związków azotowych pozwala na ocenę stopnia oczyszczenia ścieków metodami biologicznymi;
• zawartość tlenu rozpuszczalnego - ścieki surowe zawierają go na ogół bardzo mało; jego całkowity brak świadczy o procesie gnilnym i o zapoczątkowaniu procesów beztlenowych w ściekach;
• zawartość siarczków i siarkowodoru - obecność siarkowodoru świadczy o procesach gnilnych zachodzących w ściekach lub o wprowadzeniu siarczków ze ściekami przemysłowymi (np. ścieki garbarskie); siarkowodór jako gaz silnie toksyczny stanowi zagrożenie dla obsługi urządzeń ściekowych;
• zawartość ogólnego węgla organicznego - charakteryzuje również zanieczyszczenia organiczne, jego zawartość dobrze koreluje z wartościami BZT5 i ChZT;
• zawartość fenoli - fenole w wyższych stężeniach działają toksycznie na mikroflorę;
• zawartość metali ciężkich - w postaci różnych związków działają toksycznie na mikroorganizmy.
Do innych wskaźników jakości ścieków należą: zawartość tłuszczów, olejów, chlorków, siarczanów, cyjanków, substancji powierzchniowo czynnych i związków radioaktywnych.
Wymagania stawiane wodzie zależą od celu jej przeznaczenia. Inne są dla wody pitnej, a inne dla przemysłowej. Przykładowo w przemyśle elektronicznym woda musi mieć bardzo małą zawartość soli, w przemyśle papierniczym znacznie niższą zawartość związków żelaza i manganu, a woda używana do kotłów parowych bardzo niską twardość. Woda używana do celów przemysłowych może czasem odpowiadać mniejszym wymaganiom, przykładowo w przemyśle budowlanym, metalowym lub w niektórych systemach chłodzenia. Wymagania